ساختارهای پیچیده مالکیت و عملکرد شرکت

در پژوهش حاضر تاثیر ساختارهای پیچیده مالکیت، بر عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد مطالعه قرارگرفته است. منظور از ساختارهای پیچیده مالکیت وجود سهامدار عمده (دارای سهام بیش از 50 درصد) و سهامدار ردیف دوم (دارای سهام بیش از 10 درصد و کمتر از 50 درصد) در شرکت ها می باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 لغایت 1396 بوده که تعداد 152 شرکت به روش غربالگری به عنوان نمونه آماری انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته است. رویکرد انتخابی برای آزمون فرضیه ها با استفاده از تلفیق داده های ترکیبی بوده و از روش رگرسیون حداقل مربعات تعمیم یافته نسبت به تحلیل داده ها اقدام شده است. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که رابطه مستقیمی بین وجود سهامدار عمده، درصد مالکیت سهام توسط سهامدار عمده، وجود سهامدار ردیف دوم و درصد مالکیت سهام توسط سهامدار ردیف دوم با عملکرد شرکت‌ها وجود دارد.