زیرساخت‌های اجتماعی در بچه مردم جلال آل احمد

داستان کوتاه‌های آل احمد در بازشناخت و کندوکاو گزاره‌های ناخودآگاه جمعی و مختصات ساختارهای اجتماعی از منابع قابل تامل و بررسی به شمار می‌روند. از این منظر متن آل احمد نمونه ای زبده و متشخص از ادبیاتی به شمار می‌رود که همواره پذیرای تحلیل‌های جامعه‌شناختی و مردم‌شناسانه بوده است. داستان بچه مردم به خوبی همگونی و همنوایی درونمایه‌ها وساختارهاییکه در متن مطرح شده را با مختصات، زیرساخت‌ها، کنشگرها و بایسته‌های فرهنگی- اجتماعی که در جهان بیرون اتفاق می‌افتد را به تصویر می‌کشد. به گونه‌ای که همنوایی و تطابق این گزاره‌ها در درون متن و در مولفه‌های بنیادین اجتماع حتی در سطح قالب و سبک نمود و بروز عینی یافته‌اند. بدین ترتیب، متن بچه مردم همان اندازه که تصویری واقع‌گرایانه و شخصی از دریافت‌های نویسنده است، تفسیری خردمندانه از پیش‌زمینه‌های کنش‌های اجتماعی و رفتارهای فرهنگی به دست می‌دهد.