زی‌توده و اندوخته کربن روی‌ زمینی در دو فرم رویشی بلوط‌ ایرانی (Quercus brantii Lindl) در جنگل‌های لردگان استان چهارمحال و بختیاری

اندازه‌گیری زی‌توده درختی یک شاخص بسیار مهم برای ارزش‌گذاری فرآیندهای اقتصادی و بوم‌شناختی مانند چرخه عناصر غذایی، تولید جنگل و ذخیره سوختی محسوب می‌شود. این تحقیق با هدف اندازه‌گیری مقدار زی‌توده و اندوخته کربن روی‌زمینی در دو فرم رویشی بلوط ‌ایرانی (Quercus brantii) در جنگل‌های استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. به این منظور قطعات‌نمونه آماربرداری یک‌هکتاری تعیین و به‌صورت منظم- تصادفی پیاده شدند. سپس در هر قطعه‌نمونه یک پایه بلوط (تک‌پایه یا جست‌گروه) در طبقات قطری و تاجی مختلف انتخاب شد. در مجموع 30 قطعه‌نمونه آماربرداری و 30 پایه بلوط (16 درخت تک‌پایه و 14 جست‌گروه) مشخص شد. درختان نمونه نشانه‌گذاری شده و ‌صفات کمی موردنیاز اندازه‌گیری شدند، سپس عملیات قطع و جداسازی درختان به قسمت‌های مختلف انجام شد. قسمت‌های مختلف درختان بلافاصله پس از قطع در عرصه توزین شده و نمونه‌برداری برای اندازه‌گیری وزن خشک و مقدار کربن انجام شد. نتایج این پژوهش ضمن اینکه میانگین زی‌توده و اندوخته کربن دو فرم رویشی بلوط ایرانی را به‌تفکیک قسمت‌های درخت نشان می‌دهد، این مقادیر را در طبقه‌های قطری و تاجی مختلف ارائه می‌دهد که در واقع نوعی تاریف زی‌توده و کربن به‌حساب می‌آیند. متوسط زی‌توده روی‌زمینی در هر درخت در فرم تک‌پایه و جست‌گروه بلوط به‌ترتیب 374/1 و 146/3 کیلوگرم به‌دست آمد که نشان‌دهنده 2/5 برابربودن متوسط زی‌توده در درختان تک‌پایه نسبت به جست‌گروه‌هاست. تخصیص زی‌توده به قسمت‌های مختلف درختان تک‌پایه و جست‌گروه از دیگر نتایج این پژوهش است.