زبان سعدی در غزلیّات

بزرگان ادب فارسی همواره سعدی را به زبان شیرین، فصیح وساده‌اش می‌ستایند. این نوشته قصد دارد تا با بررسی زبان غزل‌های سعدی، در حد بضاعت خود، به راز زیبایی و سادگی کلام سعدی پی ببرد. به این منظور زبان غزل‌های او را از ابعاد مختلف تحلیل کرده است. درابتدا ویژگی‌های کلام سعدی درسطح واژگانی و نحوی و شیوه جمله‌بندی بررسی شده است؛ در ادامه پیرامون دیگر اجزای زبان سعدی یعنی طرز کار‌برد حروف، حذف و ایجاز کاربرد زبان محاوره‌ای وزبان کنایه‌ای سخن رفته است و در نهایت به نقش زبان در پدید آوردن  تصویرهای بی‌تصویر پرداخته است.