رویکرد محافظه‏ کارانه جهت درمان دندان‏های پرمولر دوم رویش نیافته : گزارش مورد

مقدمه: نهفتگی دندان‏های پرمولر دوم، یک مشکل دندانپزشکی نسبتاً شایع می باشد. درمان به موقع و مناسب این دندان‏ها جهت پیشگیری از ریسک مشکلات احتمالی نظیر اثر بر ساختمان‏های مجاور و نیز احتمال ایجاد پاتولوژی، حائز اهمیت است. درمان این دندان‏ها شامل درمان‏های محافظه‏کارانه یا مداخلات ارتودنسی و یا جراحی می باشد. گزارشات اندکی از درمان دندان‏های نهفته یا رویش نیافته پرمولر دوم در دسترس است. گزارش مورد: بیمار دختری دوازده ساله با چهار دندان پرمولر دوم رویش نیافته بود. در بررسی رادیوگرافی، دندان پرمولر دوم سمت راست ماگزیلا در جهت افقی باکولینگوالی و دندان‏های پرمولر دوم مندیبل در جهت دیستوانگولار قرار داشت. دندان‏های مولر دوم شیری کشیده شدند و فضانگهدار در هر دو فک گذاشته شد. هشت ماه بعد دندان‏های پرمولر دوم ماگزیلا و پرمولر دوم سمت راست مندیبل به صورت خود به خود رویش یافتند. در ویزیت‏های بعدی با توجه به بدتر شدن جهت رویشی دندان پرمولر دوم سمت چپ مندیبل، حجم استخوان پوشاننده تاج دندان و عدم رضایت بیمار و والدینش برای اکسپوژر جراحی و درمان ارتودنسی، دندان مربوطه خارج گردید. نتیجه گیری: رویکرد محافظه‏کارانه باید به عنوان یک گزینه درمانی غیرتهاجمی قبل از طرح‏ریزی درمان‏های جراحی یا ارتودنسی جهت درمان دندان‏های پرمولر دوم نهفته در نظر گرفته شود. البته در طرح‏ریزی درمان، در نظر گرفتن فاکتور‏هایی نظیر اختلالات تکاملی سایر دندان‏های دائمی، بهداشت دهان و میزان همکاری بیمار نیز ضروری است.