رویکرد سیستمی در تدوین و نوسازی برنامه‌ درسی در آموزش مهندسی

طراحی و تغییر برنامه‌های درسی همواره چالش عمده برنامه‌ریزان درسی در حوزه‌های مختلف علمی بوده است و می‌تواند رویکردها و نتایج متفاوتی داشته باشد. در این بین، رویکرد سیستمی به تدوین برنامه‌های درسی، به‌دلیل ماهیت نظام‌مند خود، اثربخشی بهتری نسبت به سایر رویکردها دارد. افزایش حجم دانش در حوزه مطالعاتی آموزش مهندسی نیازمند به‌کارگیری بهترین رویکردها برای گزینش بهترین برنامه‌های ‌درسی است. در این مقاله ابتدا با بررسی برنامه ‌درسی و رویکرد سیستمی در آن و معرفی برخی الگوها در این زمینه، چگونگی به‌کارگیری این رویکرد در تدوین و نوسازی برنامه‌های درسی در آموزش مهندسی شرح داده شده است. الگوهای معرفی شده در این زمینه نشان می‌دهند که برنامه‌ریزان برنامه ‌درسی رشته آموزش مهندسی، در هر یک از زیر سیستم‌های نظام برنامه ‌درسی از قبیل درونداد، فرایند، برونداد و بازخورد و بازبینی برنامه نیازمند در نظر گرفتن شرایط و عوامل مختلف برای رسیدن به بهترین نتیجه در برنامه ‌درسی تدوین شده هستند. این الگوها در جهت تدوین برنامه‌های درسی بهتر برای دوره‌ها و گرایشهای مختلف رشته مهندسی در کشور راهگشا هستند و ایده‌های مناسبی را برای برنامه‌ریزان درسی در آموزش مهندسی و تغییر از شیوه سنتی طراحی برنامه ‌درسی به رویکردهایی اثربخش‌تر فراهم می‌آورند.