روایی، پایایی و ساختار عاملی مقیاس شایستگی اجتماعی در دانش‌آموزان دوره‌ی ابتدایی شهر اهواز

ژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی مقیاس اجتماعی کوهن و رسمن (1972) برای کودکان سنین دبستانی با استفاده از رویکرد تحلیل عامل تاییدی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دوره‌ی ابتدایی شهر اهواز در سال تحصیلی (92-1391) بود که به روش تصادفی چند مرحله‌ای 250 دانش‌آموز از بین نواحی چهارگانه آموزش و پرورش انتخاب شدند. برای ارزیابی کفایت مدل از شاخص مجذور کای (2χ)، نسبت مجذور کای به درجه‌ی آزادی2χ/df))، شاخص برازش تطبیقی (CFI)، ریشه‌ی دوم میانگین مجذورات باقیمانده‌ی استاندارد شده (RMSEA) و شاخص برازندگی نسبی (RFI) استفاده شده است. نتایج تحلیل عامل تاییدی نشان دهنده‌ی این است که الگوی دو عاملی برازش قابل قبولی با داده‌ها دارد. همچنین، ضرایب آلفای کرونباخ و تنصیف نشان‌دهنده‌ی این است که این مقیاس از پایایی مطلوبی برخوردار است. کلمات کلیدی: مقیاس شایستگی اجتماعی، تحلیل عامل تاییدی، روایی و پایایی، کودکان دبستانی