رواداری از منظر قرآن کریم و سنت

رواداری به معنای تسامح عملی با مخالفان و احترام و به رسمیت شناختن حقوق اجتماعی آنان در این جهان است. این موضوع در حوزه های گوناگونی قابل طرح است؛ و در حوزه ادیان، پیروان ادیان و عقاید گوناگون و متفاوت، اعم از ادیان آسمانی و غیرآسمانی و حتی پیروان مکاتب الحادی را دربرمی گیرد. موضع قران کریم در این زمینه، شرایط به رسمیت شناختن این حقوق، و شمول آن نسبت به افراد، ادیان و مکاتب گوناگون، و نیز مظاهر آن، از موضاعاتی است که در این جستار به آن پرداخته شده است؛ و در نهایت این فرضیه به اثبات رسیده است که قرآن کریم رواداری و حتی احسان به همه فرزندان آدم (علیه السلام) را جایز بلکه ممدوح دانسته است؛ و تنها استثناء مستفاد از آیات شریفه، کسانی هستند که با مسلمانان در حال جنگ بوده و محارب اب آنان به شمار آیند، یا انسان های ناتوانی را- هرچند غیر مسلمان- تحت ستم شدید قرار داده، آزادی ها و حقوق بنیادین آنان را از ایشان ستانده باشند.