روابط ساختاری بین هویت سازمانی، تعهد سازمانی، آوای سازمانی و بهره وری کارکنان در ادارات تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی

هدف مطالعه حاضر تعیین روابط ساختاری بین هویت سازمانی، تعهد سازمانی، آوای سازمانی و بهره‌وری نیروی انسانی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی (مدل‌یابی معادلات ساختاری) بود و جامعۀ آماری شامل 300 کارمند شاغل در ادارات تربیت بدنی دانشگاه‌های آزاد اسلامی سطح کشور در سال 1395 بود که با استفاده از روش سرشماری مورد پیمایش قرار گرفتند. شرکت‌کننده‌ها شامل 206 نفر (174 مرد و 32 زن) بودند که پرسشنامه‌های هویت سازمانی (مایل و اسفورث، 1992)، تعهد سازمانی (آلن و مایر، 1990)، آوای سازمانی (اسماعیل زاده، 1392) و بهره‌وری نیروی انسانی (هرسی و گلد‌اسمیت، 1980) را تکمیل کردند و داده‌های حاصله با روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت – پی. ال. اس. تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که هویت سازمانی بر آوای سازمانی و بهره‌وری اثر مستقیم و معنادار ندارد و اثرات مثبت آن با میانجی‌گری تعهد سازمانی است. همچنین، تعهد سازمانی به طور مستقیم و غیرمستقیم از مسیر آوای سازمانی بر بهره‌وری اثر مثبت داشت. آوای سازمانی نیز به طور مستقیم بر بهره‌وری اثر معنادار و مثبت داشت. براساس یافته‌ها، ایجاد و تقویت هویت سازمانی می‌تواند تعهد سازمانی و رفتارهای آوایی کارکنان را بهبود بخشید و از این طریق بر بهره‌وری آنان بیافزاید.