رشد و تغییرات بیوشیمی بدن بچه‌ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frissii Kutum) تحت تأثیر سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره

این تحقیق به منظور بررسی تأثیرات سطوح مختلف پروتئین (40، 35 و 30 درصد) و چربی (14، 12 و 10 درصد) در عملکرد رشد و تغییرات فیزیولوژیک بچه‌ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum) انجام شد. 675 ماهی (01/0 ± 15/1 گرم) در 27 آکواریوم 45 لیتری توزیع و به مدت 8 هفته در 4 وعدة غذایی غذادهی شدند. تقابل بین پروتئین و چربی تفاوت معنی‌داری در هیچ‌یک از عوامل رشد ایجاد نکرد (05/0>  P). نتایج نشان داد به‌کارگیری پروتئین تا سطح 35 درصد موجب افزایش برخی از شاخص‌های رشد از جمله وزن نهایی و افزایش وزن شده است (05/0 >P ). بهترین عملکرد رشد در ماهیان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی 14 درصد چربی مشاهده شد (05/0 >P). بازده پروتئین و گلوکز تحت تأثیر تقابل بین پروتئین و چربی جیره قرار نگرفتند (05/0>  P). میزان تری‌گلیسرید و کلسترول به طور معنی‌داری تحت تأثیر پروتئین و چربی و تقابل بین این دو قرار گرفت (05/0 >P )، بالاترین میزان تری‌گلیسرید در ماهیان تغذیه‌شده با 30 درصد پروتئین و 10 و 12 درصد چربی و بیش‌ترین میزان کلسترول در ماهیان تغذیه‌شده با 40 درصد پروتئین به همراه 12 و 14 درصد چربی مشاهده شد. نتایج مطالعة حاضر نشان می‌دهد که پروتئین کم‌تر (30 درصد) و بیش‌تر (40 درصد) از حد نیاز ماهی سفید می‌تواند تأثیرات منفی در رشد و پارامترهای فیزیولوژیک داشته باشد و افزایش سطح چربی تا 14 درصد اثر منفی در پارامترهای رشد بچه‌ماهیان سفید نداشت. به منظور عملکرد بهتر ماهی سفید در این محدودة سنی جیره‌ای با 35 درصد پروتئین و 14 درصد چربی پیشنهاد می‌شود.