رتبه بندی مؤلفه‌های هوش‌هیجانی مؤثر بر عملکرد منابع انسانی وزارت تعاون

هوش‌هیجانی (EI) از جمله ابزارهایی است که به وسیله آن می توان ضمن استفاده کارا از هیجانات مثبت، هیجانات منفی را حذف و یا تعدیل نمود تا از این طریق با تمرکز بر مؤثرترین مؤلفه‌ها بتوان با صرف زمان و هزینه کمتر به نتیجه مطلوب دست یافت. هدف مطالعه حاضر، شناسایی مؤلفه‌های هوش‌هیجانی مؤثر بر عملکرد منابع‌انسانی وزارت تعاون و رتبه‌بندی آنهاست. در این مطالعه با عنایت به جامعیت مدل هوش‌هیجانی دانیل گلمن، از این مدل برای بررسی مؤثرترین مؤلفه‌های هوش‌هیجانی استفاده شده است. اصلی‌ترین سؤال مطرح در این پژوهش عبارت است از: ترتیب اولویت مؤلفه‌های مؤثر هوش هیجانی بر عملکرد کارکنان چگونه است؟ جهت پاسخگویی به این پرسش  دو فرضیه اصلی مطرح شده است. در مطالعه حاضر از طریق عملیاتی کردن مفهوم انتزاعی هوش هیجانی به طراحی سؤالات پرسشنامه، که اصلی‌ترین ابزار جمع‌آوری داده‌های پژوهش بوده، پرداخته شده و  سپس نمونه‌ای متشکل از 175 نفر از کارکنان حوزه ستادی وزارت تعاون انتخاب گردیده است. پس از انجام آزمون همبستگی و رگرسیون و آزمون رتبه‌بندی فریدمن روی داده‌های جمع آوری شده از این گروه نمونه، فرضیه‌های این تحقیق تجزیه و تحلیل شده است که براساس نتایج به دست آمده از مؤلفه‌های هوش‌هیجانی به ترتیب سه مؤلفة مدیریت بر خود، مدیریت روابط و خودآگاهیِ هوش‌هیجانی بر عملکرد منابع انسانی وزارت تعاون مؤثر هستند. سپس زیرمؤلفه‌های هریک از این مؤلفه‌ها رتبه بندی شدند و در نهایت با توجه به پژوهشهای انجام شده در این زمینه و نتایج آزمون فرضیات پژوهش حاضر نتیجه‌گیری به عمل آمد و پیشنهادهایی به وزارت تعاون ارائه شد.