راهکارهای تقویت و گسترش نهادهای دینی و مردمی در جامعه اسلامی برای رفع محرومیت با الگو گیری از سیره امام رضا (ع)

در سال‌های اخیر نقش مشارکت‌های مردمی مبتنی بر انگیزه‌های خیرخواهانه یا اعتقادات مذهبی، به عنوان یک حرکت و تلاش مؤثر در جهت تقویت حمایت‌های اجتماعی مورد توجه جدّی قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش تشریح نقش نهادهای دینی و مردمی در رفع محرومیت و فقر با تاکید بر سیره امام رضا(ع) است. در این پژوهش با روش سیره‌پژوهی و با بهره‌گیری از سبک و سیره‌ زندگی امام رضا (ع) و همچنین تدقیق در روایاتی که از ایشان رسیده است، راهکارهای گسترش و تقویت نهادهای دینی و مردمی در جامعه اسلامی ارائه شده است. به وضوح روشن می‌شود که در اسلام نهادهای دینی و مردمی مهم‌ترین نقش را در گسترش رفاه در جامعه و رفع محرومیت‌ها و فقر دارند. نتیجه‌ این پژوهش نشان می‌دهد که رفتار معصومین از جمله امام رضا (ع) مانند احترام به فقیر، تشویق به سخاوت و ... در صورتی که در جامعه نهادینه شود باعث گسترش نهادهای دینی و مردمی در جامعه اسلامی می‌شود. به تبع گسترش این نهادها در جامعه، فقر و محرومیت نیز کاهش پیدا می‌کند. دولت‌ و نهادهای حمایتی مانند کمیته‌ امداد باید با تکیه بر این ظرفیت جامعه اسلامی، به دنبال رفع فقر و محرومیت در جامعه باشند.