راهبرد نگاری قانونی برای کودکان و نوجوانان در سیاست‌گذاری آموزشی

آموزش و تحصیل حق یا امتیازی است که در دسترس کودکان و نوجوانان قرار می‌گیرد تا نتایج آن در بهبود کلی حقوق آنان مؤثر واقع شود. تنها با آموزش است که کودکان به جهان خارج از فرهنگ فقر دسترسی داشته و از طریق فراگیری علوم و مهارت‌ها، ارزش‌های معنوی را دریافته و به‌سوی زندگی توأم با خوشبختی هدایت می‌شوند. هدف مقاله حاضر، شناسایی این حق کودکان و نوجوانان در راهبرد اسناد بین‌المللی و مقررات ایران است. تحقیق حاضر بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و بر پایه اسناد و منابع کتابخانه‌ای نگاشته شده است. ازجمله حق‌های ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ بشری موردتوجه سیاست‌گذاران، آموزش و تحصیل کودکان و نوجوانان است تا به‌واسطه بهره‌مندی از این حق، از ﺣﻴﺚ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ بازپذیر شده و با پذیرش تکالیف خود بتوانند در رشد و توسعه‌ جوامع ملی و بین‌المللی، به‌عنوان شهروند مؤثر به شمار آیند. حق آموزش و تحصیل کودکان و نوجوانان، در کنوانسیون یونسکو بر ضد تبعیض در آموزش و کنفرانس جهانی در زمینه‌ آموزش برای همگان مورد شنایی قرارگرفته است، لیکن در قانون تأمین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانی و قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، با راهبردهای ناقصی تضمین‌شده است.