رابطۀ یادگیری خودنظم‌‌‌ده و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اشکذر

افزایش فرسودگی در فراگیران و مشکلات تحصیلی و سلامتی مرتبط با آن، فرسودگی تحصیلی را به موضوعی درخورِ پژوهش تبدیل کرده است. در همین راستا هدف از انجام این مطالعۀ توصیفی، بررسی رابطۀ میان یادگیری خودنظم‌‌ده و فرسودگی تحصیلی بود. روش پژوهشِ مطالعۀ حاضر از نوع همبستگی است و نمونۀ تحقیق 290 نفر از دانشجویان دوره‌‌های کاردانی و کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اشکذر را شامل می‌‌شود که با روش نمونه‌‌گیری خوشه‌‌ای انتخاب شدند. داده‌‌ها با پرسش‌‌نامه‌‌های راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و دی‌‌گروت (1990) و فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (2007) جمع‌‌آوری و با روش‌‌های آماری همبستگی ساده و رگرسیون گام‌به‌گام تحلیل شد. نتایج مطالعه، توانایی خودکارآمدی در پیش‌‌بینی مؤلفه‌‌های بی‌‌علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی به‌گونه‌‌ای منفی، توانایی عناصر ارزش‌‌گذاریدرونی و خودتنظیمی در پیش‌‌بینی هر سه مؤلفۀ فرسودگی تحصیلی به‌گونه‌‌ای منفی و توانایی اضطراب امتحان در پیش‌‌بینی مؤلفه‌‌های خستگی تحصیلی و بی‌‌علاقگی تحصیلی به‌گونه‌‌ای مثبت را نشان داد. این نتایج آموزش مهارت‌‌های خودنظم‌‌دهی را برای جلوگیری از رشد فرسودگی در دانشجویان پیشنهاد می‌‌‌‌‌کند.