رابطۀ بین آسیب‌های روان‌شناختی جانبازان و بعد روانی کیفیت زندگی همسرانشان در شهر اصفهان، ایران

مقدمه: جنگ ایران -عراق طی سال‌های 1367- 1359 عواقب بسیاری را روی جانبازان و خانواده‌های آنان برجا گذاشت که به مدت طولانی پس از اتمام جنگ ادامه دارد. در این پژوهش ما رابطه بین آسیب‌های روان‌شناختی جانبازان و کیفیت روانی زندگی همسرانشان را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش‌ها: 261 جانباز از بین کلیه جانبازان اصفهان که توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران اصفهان ثبت شده بودند، با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی اصولی انتخاب گردیدند. آن‌ها چک‌لیست بازنگری‌ شدۀ 90 سؤالی علایم و پرسشنامۀ ویژگی‌های جمعیت شناختی را پر کردند. به‏علاوه، همسرانشان فرم کوتاه بررسی کیفیت سلامت (SF-36) ‌را تکمیل نمودند. 221 زوج که هر دو پرسشنامه را به‌طور کامل پرکرده بودند، به‌عنوان نمونۀ نهایی انتخاب شدند. یافته‌ها: کیفیت روانی زندگی همسران به‌طور معنی‌دار و معکوسی با تمام زیرمقیاس‌های پرسشنامۀ چک‌لیست بازنگری‌ شده 90 سؤالی علایم مرتبط بود. میزان‌های بالاتر جسمانی سازی، وسواسی -اجباری، حساسیت بین فردی، افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و جنون در جانبازان، باکیفیت روانی پایین‌تری در همسرانشان همراه بودند. از بین 9 زیرمقیاس‌های پرسشنامۀ چک‌لیست بازنگری‌ شده 90 سؤالی علایم، نمرات زیرمقیاس‌های افسردگی و وسواس در جانبازان بهترین پیش‌بینی کننده‌ها برای کیفیت روانی زندگی در همسرانشان بودند. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان دادند که آسیب‌های روان‌شناختی جانبازان مخصوصاً افسردگی و وسواس یک اثر مهمی بر روی کیفیت روانی زندگی در همسرانشان دارد.