رابطه شغلی- تحصیلی و بهره وری دانش آموختگان روانشناسی در ایران

عصر اطلاعات و فناوری به بهره مندی از دانش و مهارت کافی در فعالیت شغلی نیاز دارد. کسب موفقیت در بازار کار ایجاب می کند که فرد نه تنها به طور مستمر آموخته های خود را با دانش روز هماهنگ سازد، بلکه باید در حفظ رابطه شغلی- تحصیلی خویش تلاش کند؛ زیرا این دو امر عمده ترین عواملی هستند که توانمندی قابل قبولی در انجام کارها برای شخص ایجاد می کنند و بهره وری لازم وی را تا حدود زیادی تأمین می نمایند. در این راستا، مقاله حاضر به بررسی رابطه شغلی ـ تحصیلی دانش آموختگان رشته روانشناسی در ایران پرداخته است. محتوای آن شامل بحثهایی درباره عوامل مؤثر در بهره وری و توانمندی شغلی دانش آموختگان، روش پژوهش، و یافته‎های تحقیق و بحث است. در پایان، با اتکا به یافته های به دست آمده از مطالعات کتابخانه‎ای، مصاحبه‎های انجام گرفته و داده های جمع آوری شده از پاسخنامه ها، راهکارهایی در جهت توانمندی و موفقیت بیشتر دانش آموختگان در فعالیتهای شغلی ارائه شده‎اند.