رابطه سازمان فضایی و نفوذپذیری شهر با میزان امنیت اجتماعی از نظر شهروندان بر اساس مدل CPTED (مطالعه موردی: شهر کرج

مقدمه و هدف پژوهش: هدف آرمانی این پژوهش ارتقاء سطح امنیت اجتماعی در شهرها به کمک طراحی سازمان فضایی[i] و نفوذپذیری شهر به عنوان یکی از مؤلفه‌های اصلی طراحی شهری می‌باشد. هدف ویژه، تعیین رابطه این مؤلفه با میزان امنیت اجتماعی است و بدین جهت فرض گردیده است که بین این مؤلفه با میزان امنیت اجتماعی رابطه وجود دارد. روش پژوهش: جامعه آماری، شهر کرج می‌باشد و حجم جامعه آماری 1732275 نفر می‌باشد. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای می‌باشد که با استفاده از روش تصادفی طبقه‌ای نمونه‌گیری شده است. با توجه به جدول کرجسی- مورگان، حجم نمونه 384=n می‌باشد. نهایتاً با استفاده از روش‌های مطالعه کتابخانه‌ای و میدانی به جمع‌آوری داده‌ها پرداخته شده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار تحلیل آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل و روابط بین آن‌ها مورد سنجش قرار گرفته است. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان می‌دهد که میان  شاخص‌های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهر با میزان امنیت اجتماعی رابطه‌ای قوی وجود دارد. علاوه بر این، بهبود شاخص‌های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهری، منجر به کاهش میزان جرائم رخ داده و در نتیجه افزایش میزان امنیت اجتماعی شده است. نتیجه‌گیری: با توجه به تأیید فرضیه‌های، به نظر می‌رسد که می‌توان با بهبود و طراحی مجدد شاخص‌های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهری، بسترهای وقوع جرم در جامعه را کاهش داده و در نتیجه میزان امنیت اجتماعی را افزایش داد. [i] Spatial Structure