رابطه دین‌داری، خویشتن‌داری و مصرف مواد

  رابطه دین‌داری، خویشتن‌داری و مصرف مواد     دکتر یحیی کاظمی * [1] ، دکتر زهرا نیک منش [2]     تاریخ دریافت 26/07/1389 تاریخ پذیرش 17/12/1389     چکیده   پیش زمینه و هدف: بر اساس برخی پژوهش‌ها در ایران با آسیب‌های اجتماعی عمده و در حال گسترش رو به رو هستیم (1،2). بررسی عوامل مرتبط با این زمینه می‌تواند به کنترل این آسیب‌ها کمک کند. در همین راستا این پژوهش به بررسی رابطه دین‌داری ، خویشتن‌داری و مصرف مواد پرداخته است.   مواد و روش کار: در این پژوهش، از روش تحقیق همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان بوده است. نمونه پژوهش شامل354 نفر از دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان شهر زاهدان بوده است که به روش نمونه گیری طبقه‌ای تصادفی از میان دانشکده‌های مختلف، انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های محقق ساخته دین‌داری، خویشتن‌داری و میزان مصرف مواد استفاده شد.   یافته‌ها : نتایج پژوهش به کمک روش آماری همبستگی پیرسون نشان می‌دهد که بین نمره‌ی سطح دین‌داری و خویشتن‌داری همبستگی مثبت معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین خویشتن‌داری و میزان دین‌داری با مصرف مواد در دانشجویان رابطه معکوس معنی‌داری وجود دارد. در این میان خویشتن‌داری نسبت به دین‌داری اولویت بیشتری در پیش بینی مصرف مواد دارد.   بحث و نتیجه گیری: بنا بر این با افزایش سطح دین‌داری، خویشتن‌داری نیز افزایش می‌یابد. همچنین با افزایش دین‌داری و خویشتن‌داری میزان مصرف مواد در دانشجویان کاهش می‌یابد. این دو متغیر با هم توانسته‌اند 07/0 از مصرف مواد را پیش بینی کنند.   کلید واژه‌ها: دین‌داری، خویشتن‌داری، مصرف مواد، دانشجویان     دوماهنامه دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره نهم، شماره سوم، پی در پی 32، مرداد و شهریور 1390، ص 179-174     آدرس مکاتبه: زاهدان، خیابان دانشگاه، کوی اساتید، پلاک 62 ادبیات، کد پستی 9816744163، تلفن: 09153406630   Email: kazemi@ hamoon.usb.ac.ir   [1] استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه سیستان و بلوچستان (نویسنده مسئول)   [2] استادیار گروه روانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان