رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین و کارآفرینی سازمانی در بین کارکنان بیمارستان‌ های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1397

مقدمه: امروزه سازمان ها برای انجام کارآفرینی سازمانی از مهارت های رهبری تغییر، بهره می گیرند. لذا در این شرایط نقش رهبران تحول آفرین موثرتر خواهد بود. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین و کارآفرینی سازمانی در بین کارکنان آزمایشگاه های بیمارستان ‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1397 به انجام رسید. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بود که به صورت مقطعی بر روی 126 نفر از کارکنان آزمایشگاه ­های مورد مطالعه انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه­ های رهبری تحول آفرین با 20 گویه و کارآفرینی سازمانی با 31 گویه بود که روایی و پایایی آن به تایید رسید. داده ­های جمع ­آوری شده با نرم ­افزار SPSS-22 تحلیل شد و جهت ارائه نتایج توصیفی از فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و به ­منظور بیان نتایج تحلیلی از آزمون ضریب همبستگی Pearson، Anova و T-test بهره برداری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین تمایل به رهبری تحول آفرین و کارآفرینی سازمانی و ابعاد آن در آزمایشگاه های مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط است. بین همه ابعاد متغیر رهبری تحول آفرین با کارآفرینی سازمانی و همچنین همه ابعاد متغیر کارآفرینی سازمانی با رهبری تحول آفرین ارتباط آماری معنا داری مشاهده گردید. نتیجه گیری: با بکارگیری سبک رهبری تحول آفرین و ایجاد فرصت‌هایی برای شکوفایی و ارتقا و افزایش رضایت کارکنان و در نهایت افزایش اثربخشی سازمان، ایجاد جو اعتماد نسبت به مدیران و اهداف سازمانی در آن ها و حتی الامکان با مشارکت و تعامل بین مدیران و کارکنان با مذاکره و جلب تعهد همگانی زمینه مناسبی برای کارآفرینی و نوآوری سازمانی در سازمان فراهم می شود.