رابطه برخی متغیرهای سازمانی با عملکرد انطباقی پرستاران بیمارستان‌‌‌های اهواز

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش متغیرهای رهبری تحولی، اشتیاق شغلی، تطابق شخص-محیط و تعهّد حرفه‌ای، در پیش‌بینی این سازه سازمانی بود. مشارکت‌کنندگان پژوهش شامل210 نفر ازپرستاران بیمارستان‌های شهر اهواز بود‌ که با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه‌های ‌عملکردانطباقی چابانیر-وارن و همکاران(2010)،رهبری تحول آفرین کارلس، ویرینگ و مان (2000)، اشتیاق‌شغلی سکاوفیلی و باکر (2002)، تطابق شخص-محیط کیبل و دورو (2002) و تعهّد حرفه‌ای میر، آلن و اسمیت (1993) برای اندازه‌گیری متغیرها استفاده شد.نتایج پژوهش نشان دادکه روابط مثبت و معناداری بین هرکدام از متغیرهای پیش‌بین با متغیر ملاک وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که اشتیاق شغلی؛ تطابق شخص-محیط و رهبری تحولی به‌ترتیب بیش‌ترین نقش را در تبیین واریانس عملکرد انطباقی دارند. و این متغیرهای پیش‌بین 49 درصد از واریانس عملکرد انطباقی را تبیین می‌کنند. با توجه به اهمیت عملکرد انطباقی به عنوان یک سازه سازمانی جدید در افزایش کارآیی و اثربخشی عملکرد فردی و سازمانی، نتایج این پژوهش متغیرهای مهمی را برای افزایش عملکرد انطباقی مطرح کرده است.