رابطه امیدواری و شادکامی با رضایت زناشویی

چکیده زمینه و هدف: خانواده یک نظام اجتماعی طبیعی است که در همه مراحل تکوین آن، زوجین خرده نظام اصلی بوده و عوامل متعددی مانند امیدواری و شادکامی در رضایت‌ زناشویی آن‌ها موثر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه امیدواری و شادکامی با رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه علوم‌پزشکی اردبیل انجام گرفت. روش‌کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان متاهل دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1393 تشکیل میدادند که 150 دانشجوی متاهل (80 زن و 70 مرد) به روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس امیدواری شنایدر، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه رضایت‌زناشویی انریچ استفاده شد. برای تحلیل داده‏ها از آزمون‏های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در SPSS-16 استفاده گردید. یافته‌ها: یافته‏ها نشان داد که بین امیدواری و شادکامی با رضایت زناشویی دانشجویان متاهل همبستگی مثبت معناداری وجود داشت (01/0p<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که 13 درصد از کل واریانس رضایت ‌زناشویی به‏وسیله‏ متغیرهای امیدواری و شادکامی پیش‏بینی می‏شود. نتیجه گیری: می‏توان نتیجه گرفت که با افزایش امید و شادکامی بر سطح رضایت زناشویی دانشجویان متاهل افزوده می‌شود. بنابراین با توجه به اهمیت رضایت زناشویی دانشجویان متاهل و تعیین نقش امیدواری و شادکامی در پیش‌بینی آن، لزوم توجه به آگاه کردن دانشجویان متاهل در رابطه با امیدواری و شادکامی مطلوب ضرورت مییابد.