رابطه ادراک از سبک فرزندپروری و خودکارآمدی با احساس تنهایی دانش آموزان مقطع راهنمایی

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه ادراک از سبک فرزندپروری والدین (گرمی والدین، درگیری والدین، حمایت والدین از خودمختاری فرزند) و خودکارآمدی با احساس تنهایی دانش آموزان مقطع راهنمایی بود. روش بررسی: روش تحقیق این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر و پسر شهرستان پارس آباد بود که در سال تحصیلی 93- 1392 مشغول به تحصیل بودند. 170 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به مقیاس ادراک شیوه والدین، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی و مقیاس احساس تنهایی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده به وسیله ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین ادراک از سبک فرزندپروری (گرمی والدین، درگیری والدین، حمایت والدین از خودمختاری فرزند) با احساس تنهایی ارتباط منفی و معنادار وجود دارد. همچنین بین خودکارآمدی با احساس تنهایی ارتباط منفی و معنادار به دست آمد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری به روش گام به گام نشان داد که گرمی والدین و خودکارآمدی می تواند به طور معناداری، 30 درصد از واریانس احساس تنهایی را به صورت منفی پیش بینی کنند. نتیجه گیری: بنابراین، سبک فرزندپروری و خودکارآمدی توانایی بالایی برای پیش‌بینی احساس تنهایی در دانش آموزان مقطع راهنمایی را دارد.