رابطه‌ی مؤلفه‌های درون مدرسه‌ای و خودکارآمدی اجتماعی با اضطراب تحصیلی دانش‌آموزان سال سوم دبیرستان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مؤلفه‌های درون مدرسه‌ای و خودکارآمدی اجتماعی در پیش‌بینی اضطراب تحصیلی دانش‌آموزان است. بدین منظور تعداد 160 دانش‌آموز پسر سال سوم دبیرستان از ناحیه‌ی یک شهرستان اراک در سال تحصیلی 92-93 با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های استاندارد عوامل درون مدرسه‌ای، خودکارآمدی برای موقعیت‌های اجتماعی (SESS) و اضطراب تحصیلی پاسخ دادند. داده‌های پژوهش پس از تصحیح و نمره‌گذاری با استفاده از نرم‌افزار SPSS و طبق فرضیه‌های پژوهش با روش‌های رگرسیون چند متغیره و رگرسیون گام به گام  مورد آزمون قرار گرفت و مشخص شد که مؤلفه‌های درون مدرسه‌ای تقریبا 9/33 درصد و مؤلفه‌های خودکارآمدی اجتماعی حدود 7/30 درصد از تغییرات مربوط به اضطراب تحصیلی دانش‌آموزان را تبیین می‌کنند. همچنین در مدل رگرسیون، متشکل از دو متغیر پیش بین با یک متغیر ملاک، مشخص شد که دو متغیر پیش بین تقریباً 45 درصد از کل واریانس اضطراب تحصیلی دانش‌آموزان را تبیین می‌کنند که سهم مؤلفه‌های درون مدرسه‌ای حدود 9/32 درصد و سهم خودکارآمدی اجتماعی حدود 1/12 درصد برآورد شده است. بنابراین نتایج نشان می‌دهند که مؤلفه‌های درون مدرسه‌ای و خودکارآمدی اجتماعی نقش معناداری در پیش‌بینی اضطراب تحصیلی دانش‌آموزان پسر پایه‌ی سوم دبیرستان دارند.