رابطة چگونگی قرارگیری ساختمان‌های بلند‌مرتبه و منظر شهری*

بررسی مسئلة ساختمان‌های بلند‌مرتبه در منظر شهری دارای ابعاد مثبت و منفی زیادی است. شناخت این ابعاد می‌تواند تصمیم‌گیرندگان را در جهت تقویت ابعاد مثبت و همچنین حذف ابعاد منفی کمک نماید. بر همین اساس، تحقیق حاضر به بررسی جایگاه ساختمان‌های بلند‌مرتبه در منظر شهری با هدف روشن‌تر ساختن ابعاد مسئله می‌پردازد. بررسی چگونگی قرارگیری ساختمان‌های بلند‌مرتبه در شهر می‌تواند از منظرهای مختلف مورد بررسی قرار گیرد، اما آنچه در این تحقیق مد نظر است مقایسه‌ای تطبیقی میان دو نوع قرارگیری ابنیه بلند در شهر است که به صورت خوشه‌ای(cluster) و منفرد (stand alone) شناخته می‌شود. ارزیابی تأثیر این دو نوع ابنیه بلند در شهر بر اساس سه هدف : 1. عملکردی 2. هویتی 3. زیباشناسانه اقدام صورت می‌گیرد که به ترتیب ایجاد بیشترین کارایی، معنا و زیبایی در منظر شهری مورد توجه قرار می‌دهد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش ارزیابی تطبیقی استفاده می‌شده که در آن به بررسی ایجاد فرصت‌ها و تهدیدها بر اساس قرارگیری ابنیه بلند به صورت منفرد و خوشه‌ای پرداخته قرار می‌دهد. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که در مکان‌یابی و معماری بناهای بلند منفرد و خوشه‌ای باید تفاوت قائل شد؛ زیرا ابعاد تأثیرگذار این بناها در منظر شهری متفاوت است. برج‌های منفرد دارای مفهوم "منیت"و بناهای بلند خوشه‌ای تجربه حذف دیدهای شهری می‌شود. بر اساس تفاوت های این دو نوع بنای بلند، باید تصمیمات مناسب در ضوابط معماری و مکان‌یابی برای هر‌یک به‌عمل آید.