دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز نسبت به موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد

زمینه و هدف: به طور طبیعی انتظار می‌رود که خدمات نظام سلامت مبتنی بر شواهد، روش‌ها و تصمیم گیری‌های علمی باشد، اما برخی از محققان فاصله تئوری و عمل را از مشکلات پرستاری ایران دانسته اند. از این رو این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی نسبت به موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد در پرستاری انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است که بر روی 110 نفر از کارکنان آموزشی(40 نفر) و بالینی(70نفر) بخش‌های مختلف بیمارستان نمازی و اعضای هیئت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه محقق ساخته بررسی موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد بود. ازآزمون های آماری توصیفی واستنباطی استفاده شد. یافته‌ها: از دیدگاه کارکنان بالینی، کافی نبودن تعداد پرسنل برای به‌کارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد با 1/87% و عدم آگاهی مدیران پرستاری نسبت به ضرورت مراقبت پرستاری مبتنی بر شواهد با 8/85%. و از دیدگاه کارکنان آموزشی کافی نبودن تعداد کارکنان با5/82٪ و نداشتن افراد آموزش دیده برای چگونگی به‌کارگیری یافته‌های تحقیقی در امر مراقبت مبتنی بر شواهد با5/77% را مهمترین مانع می‌دانستند. نتیجه‌گیری: عدم آگاهی مدیران، نداشتن افراد آموزش دیده و کمبود پرسنل، از دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی مهمترین موانع بودند. بنابراین پیشنهاد می‌گردد ازطریق برگزاری کارگاه‌های آموزشی، کنفرانس‌ها و سمینارها و ایجاد تعامل با مراکز اجراکننده مراقبت مبتنی برشواهد واستفاده ازتجارت زندگی شده آنها با توجه به امکانات موجود اهمیت بیشتری داده شود.