دگرگونی‌های دستوریِ فارسی معاصر در آینۀ مطبوعات ورزشی

زبان به‌عنوان نهادی اجتماعی که مهم‌ترین نقش آن ایجاد ارتباط است،به منظور برآوردنِ نیازهای ارتباطیِ سخن‌گویانِ خود متحول می‌شود. با توجه به ویژگی‌های خاصِ مطبوعات ورزشی، نوآوری‌های زبانیِ بیشتری در این نوع مطبوعات رخ می‌دهد. در این تحقیق سعی شده است،ضمن جمع‌آوری و دسته‌بندیِ نوآوری‌های دستوری در متون مطبوعات ورزشی فارسی معاصر (فارسی نوشتاریِ گونۀ مطبوعاتی)، این نوآوری‌ها،در چارچوب اصول مربوط به دگرگونی دستوری،مورد بررسی و تحلیل قرارگیرند. این مطالعه، تحقیقی داده‌بنیاد است که در آن متون مورد نظر بررسی و جمله‌هایی که حاوی نوعی دگرگونی دستوری بوده‌اند، استخراج شده‌اند. ساخت‌هایی به‌عنوان نمونۀ تغییر گردآوری شده‌اند، که در جامعۀ آماری به صورت متعدد ظاهر شده‌اند، و ساخت‌هایی، که بسامد معدودی داشته‌اند، نادیده گرفته شده‌اند. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهدکه مطبوعات ورزشی، به علت اینکه کمتر در قید زبان معیارند،دگرگونی‌های دستوری را آسان‌تر درخود بازتاب می‌دهند و این گونه تغییر زبان به طور وسیعی در این نوع مطبوعات روی می‌دهد.مهم‌ترین نتیجۀ این پژوهش این است که دگرگونی‌های موجود در مطبوعات ورزشیِ فارسی معاصر را نمی‌توان صرفاً محصول عدم پایبندیِ نویسندگان به قواعد دستوریِ زبان و عدول از هنجارهای زبان دانست، بلکه این نوآوری‌ها نشان از تغییراتی دارد که در دستور زبان در حال رخ دادن است، اما با توجه به ویژگی‌های خاصِ زبان مطبوعات،در این گونه متون مجال ظهور بیشتری پیدا می‌کنند.