دولت توسعه خواه و زمینه های توسعه در ایران

این مقاله سعی دارد با استفاده از مدل توسعه‌ای که در مقاطعی از تاریخ توسعة شرق آسیا پدیدار شد و با عنوان «دولت توسعه‌خواه» از آن یاد می‌شود، امکان گذار به توسعه در ایران را بررسی کند. فرض بر این است که زمینه‌های گذار به توسعه از مسیر دخالت مؤثر دولت در اقتصاد ایران فراهم است که دسترسی دولت به منابع غنی مادی و انسانی، شامل منابع نفت و گاز و نیروی انسانی کشور، از جمله پشتوانه‌ها و زمینه‌هایی است که به دولت در رسیدن به اهداف توسعه‌ای خود یاری می‌رساند. هم‌زمان امکان عملیاتی‌شدن گذار به توسعة کشور از مسیر دخالت دولت در اقتصاد، در جمهوری اسلامی ایران نیز با چالش‌ها و موانع جدی روبه‌روست که برخاسته از ویژگی‌های خاص اقتصاد ایران یعنی گستردگی اقتصاد ناکارآمد دولتی و شیوة هزینه‌کرد درآمدهای نفتی توسط دولت است.