دوره بی‌حرکتی با گچ به‌دنبال پین‌گذاری شکستگی‌های انتهای رادیوس

پیش‌زمینه: پین‌گذاری از طریق پوست روشی کم‌هزینه و با تهاجم کم برای درمان شکستگی انتهای رادیوس می‌باشد. طول مدت گچ‌گیری پس از عمل مورد اختلاف‌نظر است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات بی‌حرکتی، ۳ هفته با ۶ هفته گچ‌گیری به‌دنبال پین‌گذاری بود که از آغاز اردیبهشت ۱۳۸۴تا پایان شهریور ۱۳۸۵ در مرکز آموزشی، پزشکی و درمانی اختر انجام شد.مواد و روش‌ها: در این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی مداخله‌ای تصادفی، نتایج سه و شش هفته بی‌حرکتی در دو گروه ۲۵ نفری مقایسه شد. پین‌ها در هر دو گروه برای 6هفته نگاه‌ داشته شدند. لیکن در نیمی از بیماران گچ پس از 3 هفته درآورده شد. بیماران در فواصل ۳، ۶ و ۱۲ ماه با سیستم «لیدستورم» بررسی شده و از نظر زمان بازگشت به شغل و عملکرد بررسی و مقایسه شدند.  یافته‌ها: از مجموع ۵۰ بیمار (۳۳ مرد و ۱۷ زن)، در هیچ‌یک از بیماران دو گروه جابه‌جایی در هفته ششم دیده نشد. در پایان ۳ ماه نتایج عالی یا خوب در گروه اول ۱۰  مورد (۴۰%) و در گروه دوم  ۳  مورد (۱۲%)؛ در پایان ۶  ماه به ترتیب ۱۹مورد (۷۶%) و ۱۳ مورد (۵۲%)؛ و در پایان ۱۲ ماه به ترتیب  ۲۳  (۹۲%) و ۲۱ (۸۴%) بود. در کل در پایان یک سال 88% بیماران عملکرد عالی یا خوب داشتند. میانگین زمان بازگشت به شغل در گروه اول 3 ماه و در گروه دوم ۳/۵ ماه بود. در هر دو گروه مردان سریع‌تربه کار قبلی خود بازگشتند.نتیجه‌گیری: کوتاه کردن دوره بی‌حرکتی در گچ موجب بهبود عملکرد در کوتاه مدت (سه و شش ماه) و بازگشت سریع‌تر به شغل می‌شود. در ضمن کاهش دوره بی‌حرکتی هیچ‌گونه تأثیر منفی در حفظ جااندازی بعد از عمل نداشت. بنابراین به نظر می‌رسد بی حرکتی طولانیتر از 3 هفته حداقل برای موارد خارج مفصلی و موارد ساده داخل مفصلی ضرورت ندارد.