دستیابی به الگوی آموزشی مؤثر در آموزش معماری، مورد مطالعاتی: مقدمات طراحی معماری دو

فرآیند یادگیری در رشته معماری و به‌خصوص برای دانشجویان تازه وارد به این رشته بسیار حائز اهمیت می‌باشد. مسأله اصلی این پژوهش دستیابی به یک الگوی آموزشی مؤثر در آموزش معماری می‌باشد و دروس مقدمات طراحی معماری به‌عنوان مورد مطالعاتی در این تحقیق در نظر گرفته شده است. با واکاوی الگوهای مختلف تدریس در حوزه علوم تربیتی و آموزش معماری، الگوهای مناسب با آموزش دروس مقدمات طراحی معماری شناسایی شده و با ایجاد تغییراتی در راستای اهداف این دروس، الگوی آموزشی مبتنی بر مشارکت درون‌گروهی استاد و دانشجو «مداد» با مختصات اولیه آن به‌دست آمد. پژوهش حاضر با هدف بررسی این الگو در درس مقدمات طراحی معماری دو و تکمیل و اصلاح آن و تبدیل آن به یک شیوه آموزشی مؤثر صورت گرفته است. بدین منظور از روش تحقیق کیفی نظریه زمینه‌ای در این پژوهش استفاده شده است، تا نقاط قوت و ضعف این الگو بیشتر شناخته شود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان درس مقدمات طراحی معماری دو دانشگاه مازندران بوده و علت انتخاب این جامعه آماری شناخت شرایط محیطی به‌جهت سابقه تدریس پژوهشگر در این دانشگاه می‌باشد. ابزارهای گردآوری اطلاعات در این پژوهش، مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه بوده است. نتایج تحقیق حاکی از افزایش انگیزه دانشجویان، برآورده شدن نیاز همراهی دانشجویان در این الگو و اثرگذاری این روش بر فعالیت‌های گروهی می‌باشد. از دیگر فوایدی که در نتیجه حضور استاد در گروه به‌دست آمده است می‌توان از اهمیت پیدا کردن نظر دانشجو، تقسیم درست کار در گروه و اهمیت بیشتر فرآیند یادگیری نسبت به محصول نام برد.