دز عمقی اندام‌های بحرانی فانتوم معادل بافت بر اساس دز سطحی حاصل از سیستم جذب سنجی دو گانه اشعه X با دسته پرتو قلمی با استفاده از دزیمتری ترمولومینسانس

سابقه و هدف: با افزایش کاربری جذب‌سنجی دوگانه اشعه (DXA) X، دزیمتری پرتو X در دو حالت دسته اشعه قلمی و پهن با اندازه‌گیری دز سطحی مورد بررسی محققین، قرار گرفته است، اما اندازه‌گیری‌هایی برای ارزیابی دز جذبی برای عمق‌های مختلف اندام‌های بحرانی از قبیل تیروئید و رحم صورت نگرفته است. در این مطالعه، همبستگی میان دز عمقی اندام‌های بحرانی بر اساس دز سطحی بررسی می‌گردد. مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر، فانتوم طراحی شده آنتروپومورفیک تحت تابش سیستم Lunar DPX-MD با دسته اشعه قلمی قرار گرفت. دزیمترهای TLD-400، در عمق‌های مختلف تیروئید و رحم فانتوم و نیز در سطح فانتوم (نزدیک منبع) قرار داده شدند. در مدهای اسکن مهره‌ای و فمورال، دز سطحی و دز عمقی لب‌های چپ و راست تیروئید و نیز رحم در عمق‌های مختلف و مرکز اسکن اندازه‌گیری شد. هم‌بستگی میان دز سطحی و دز در عمق‌های مختلف با استفاده از آنالیز رگرسیون خطی حاصل گردید. یافته‌ها: هم‌بستگی معنی‌داری میان دز عمقی با دز در مرکز اسکن به‌جز در اسکن فمورال مشاهده نشد. با اعمال فاکتور کیفی و فاکتور وزنی اندام‌ها، دز موثر در اسکن مهره‌ای 064/0، 059/0، 061/0 و 242/0 میکروسیورت برای لب‌های چپ و راست تیروئید، رحم و تخمدان برآورد گردید. نتیجه‌گیری: نتیجه‌گیری می‌شود که هم‌بستگی معنی‌داری میان دز سطحی و دز در عمق‌های مختلف وجود دارد. سیستم حاضر، دارای دز تابشی بسیار کم و مشابه دز زمینه است