خوردگی و ارتعاش: عوامل موثر بر تغییرات جهت‌گیری فاز متخلخل در چدن خاکستری

چدن خاکستری به‌دلیل وجود سیلیسیوم، قابلیت ریخته‌‌گری بالایی دارد. توانایی بالای ماشین‌کاری قطعات ریخته شده و میرایی ارتعاش دو خاصیت تقریبا خاص این آلیاژ هستند؛ که سبب کاربرد گسترده آن در صنعت گردیده است. استفاده از براده‌های ماشین‌کاری به‌عنوان ماده اولیه ساخت قطعات، در چندسال اخیر مورد توجه محققان قرارگرفته است. در این پژوهش، از براده ماشین‌‌کاری چدن خاکستری به‌عنوان ماده اولیه جهت تولید ساختارهای متخلخل استفاده گردید. ساختارهای متخلخل تولیدی تحت دو فرآیند عمده و مخرب صنعتی یعنی خوردگی و ارتعاش به‌صورت متوالی و موازی قرار داده شد. به‌منظور نشان دادن قدرت تخریب و مقایسه این فاکتور در این دو فرآیند، تغییرات جهت‌گیری فاز متخلخل (ناشی از جذب انرژی‌های دو فرآیند مخرب) اندازه گیری گردید. مشاهده گردید بیشترین میزان جذب انرژی که همراه با بیشترین تغییرات در جهت‌گیری فاز متخلخل می‌باشد؛ تابع میزان تخلخل، نوع فرآیند مخرب و ترتیب اعمال خوردگی و ارتعاش می‌باشد. در حالتی که دو فرآیند ارتعاش و خوردگی به‌صورت متوالی اعمال شود؛ مکانیزم غالب در اعمال تغییر جهت فاز متخلخل، خوردگی می‌باشد؛ که توانایی کمتری در ایجاد تغییرات ریزساختاری دارد. در صورتی که فرآیندهای مخرب به‌صورت موازی اعمال شود؛ نمونه‌ای با مقدار متوسط تخلخل 42%، بیشترین جذب انرژی را داشته و مکانیزم غالب در این حالت، ارتعاش است.