خواص مکانیکی و زیستتخریبپذیری آمیختههای پلیپروپیلن- نشاسته تقویتشده با نانوخاکرس
Authors
Abstract:
نانوکامپوزیتهای پلیپروپیلن- نشاسته سازگارشده با PP-g-MA یا EVA، با مقادیر 0، 3 و 5 درصد وزنی از خاکرس اصلاح شده کلویزیت 30B به روش اختلاط مذاب تهیه شد و خواص مکانیکی، شکلشناسی و تخریب پذیری نمونهها بررسی شد. نتایج آزمون کشش نشان داد، با دارا بودن 5 درصد وزنی از نانوخاکرس مقادیر استحکام کششی، مدول کشسانی و ازدیاد طول تا پارگی به ترتیب MPa 5/15، MPa 2/10 و %2/4 برای آمیزههای سازگارشده با PP-g-MA و به ترتیب MPa 0/10، MPa 0/7 و %4/19 برای آمیزه های سازگارشده با EVA است. همچنین، وجود 5 درصد وزنی نانوخاکرس باعث افزایش %1/9 استحکام کششی، افزایش %70 مدول کشسانی و کاهش %49 ازدیاد طول تا پارگی آمیزههای سازگارشده با PP-g-MA و افزایش %8/40 استحکام کششی، افزایش %3/27 مدول کشسانی و افزایش %8 ازدیاد طول تا پارگی آمیزههای سازگارشده با EVA شد. دلیل این بهبود خواص، میتواند پراکنش مناسب و تشکیل شبکه فیزیکی از لایههای سیلیکاتی در زمینه پلیمر باشد. الگوهای پراش SAXS و تصاویر TEM تشکیل ساختار ورقهای را تأیید کرد. تصاویر میکروسکوپی SEM شکلشناسی قطرهای را نشان داد که دال بر ناسازگاری این دو پلیمر است. تخریب اکسایشی نمونهها در معرض پرتو فرابنفش با طیفسنجی FTIR بررسی شد. درصد افت وزن نمونههای MA-5، EVA-3 و EVA-5 پس از 120 روز قرارگرفتن در محیط لجن فعال به ترتیب 7/20، 4/28 و %9/37 به دست آمد. این نتایج نشان میدهد، زیستتخریب پذیری آمیزههای سازگار شده با EVA به مراتب بیشتر است و افزایش خاک رس باعث بهبود زیست تخریب پذیری آمیزهها میشود.
similar resources
ارتباط زیستتخریبپذیری با شکلشناسی و خواص مکانیکی آمیختههای پلیاولفین الاستومر-نشاسته
در این مطالعه، اثر وجود نشاسته بر خواص پلیاولفین الاستومر (POE) بررسی شد. بدین منظور، برای تهیه آمیختههای پلیاولفین الاستومر-نشاسته (POE/S) از روش اختلاط مذاب بهره گرفته شد. آمیختهها با مخلوطکن داخلی آزمایشگاهی تهیه شدند. برای بررسی نقش نشاسته در خواص این آمیختهها از مقادیر وزنی متفاوت نشاسته 15، 25، 35، 45 و %55 استفاده شد. در ادامه خواص مکانیکی، شکلشناسی و زیستتخریبپذیری آمیختهها ار...
full textپیشبینی خواص مکانیکی نانوکامپوزیتهای پلیاتیلن سبک - نشاسته گرمانرم با استفاده از سامانه استنتاج فازی- عصبی تطبیقی
رفتار مکانیکی نانوکامپوزیت های پلی اتیلن سبک نشاسته گرمانرم با استفاده از سامانه استنتاج فازی عصبی تطبیقی بررسی شده است. بدین منظور، کامپوزیت های پلی اتیلن سبک نشاسته گرمانرم حاوی مقادیر مختلف )صفر تا 3 درصد وزنی( نانوخاک رس ) Cloisite 15A ( با استفاده از فرایند اکستروژن تهیه شد. در عمل، انجام آزمون های مختلف برای تشخیص ارتباط میان پارامترهای فرایندی اکستروژن و خواص مکانیکی نانوکامپوزیت ها ب...
full textبررسی اثر استفاده از پوست ساقه پنبه بر خواص فیزیکی و مکانیکی چندسازه پلیپروپیلن- آرد ساقه پنبه
در این مقاله به بررسی امکان ساخت چندسازه ساقه پنبه-پلیپروپیلن با درصدهای مختلف آرد ساقه پنبه پرداخته شده است. تعیین بهترین تیمار به لحاظ خواص فیزیکی و مکانیکی و بررسی اثر استفاده از پوست ساقه پنبه در ساخت چندسازه از اهداف مهم این تحقیق بود. شش تیمار شامل پلیپروپیلن، سه سطح 40، 55 و 70 درصد ساقه پنبه و دو سطح پرکننده (ساقه پنبه با پوست و بدون پوست) تهیه گردید. از ماده جفتکننده مالئیکانیدرید پلیپ...
full textتأثیر روش ساخت بر ریزساختار و خواص مکانیکی داربست های کامپوزیتی کلسیم فسفات/ ژلاتین- نشاسته
وقوع آسیب های استخوانی مانند شکستگی های بزرگ استخوان در اثر عوامل متعدّد غیرقابل انکار است. در این موارد به داربستی نیاز است تا به کمک آن، منطقه آسیب دیده ترمیم شود. هدف از این پژوهش، ساخت و بررسی خواص مکانیکی داربست های کلسیم فسفات/ ژلاتین- نشاسته است. بدین منظور پس از سنتز ذرّات کلسیم فسفات به روش سل ژل، از سه روش مختلف برای ساخت داربست کامپوزیتی کلسیم فسفات-ژلاتین استفاده شد. درنهایت روشی که د...
full textخواص مکانیکی و زیست تخریب پذیری آمیخته های پلی پروپیلن- نشاسته تقویت شده با نانوخاک رس
نانوکامپوزیت های پلی پروپیلن- نشاسته سازگارشده با pp-g-ma یا eva، با مقادیر 0، 3 و 5 درصد وزنی از خاک رس اصلاح شده کلویزیت 30b به روش اختلاط مذاب تهیه شد و خواص مکانیکی، شکل شناسی و تخریب پذیری نمونه ها بررسی شد. نتایج آزمون کشش نشان داد، با دارا بودن 5 درصد وزنی از نانوخاک رس مقادیر استحکام کششی، مدول کشسانی و ازدیاد طول تا پارگی به ترتیب mpa 5/15، mpa 2/10 و %2/4 برای آمیزه های سازگارشده با p...
full textMy Resources
Journal title
volume 26 issue 2
pages 139- 148
publication date 2013-06-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023