خصوصیات شیمیایی آب زیرزمینی دشت شهرکرد

توجه به تغییرات کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی، به‌خصوص در مناطق خشک و نیمه‌خشک، ضروری است. هدف این تحقیق رده‌بندی کیفیت آب زیرزمینی دشت شهرکرد و مقایسة آن با استانداردهای موجود است. برخی از خصوصیات شیمیایی در چهار زمان (سالهای 83 و 84) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که غلظت اکثر عناصر شیمیایی معرف کیفیت آب شامل کلسیم، منیزیم، سولفات، بیکربنات، کلر و سدیم در جنوب دشت حداکثر است. در میان آنیون‌ها، بیکربنات و در بین کاتیون‌ها، کلسیم بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده‌اند ولیکن مقادیر مشاهده شده، کمتر از حد استاندارد سازمان بهداشت جهانی است. با توجه به ترکیب یون‌های موجود در آب تیپ آب آبخوان شهرکرد از نوع بیکربنات کلسیم تعیین شد. سختی آب در اکثر چاهها بین 150 تا 300 میلی‌گرم در لیتر بر حسب کربنات‌کلسیم است که در طبقه‌بندی آب از نظر سختی در طبقه آب سخت قرار دارد. بین مقادیر سختی کل و باقیمانده خشک در فصل‌های بهار و پاییز اختلاف زیادی وجود ندارد. بیشترین غلظت نیترات در حدود 37 میلی‌گرم در لیتر در زمین‌های تحت تأثیر کاربری کشاورزی در بخش‌های شمالی دشت اندازه‌گیری شده است. نتایج نشان می‌دهد که میزان سختی و باقیماندة خشک در قسمت‌های جنوبی و غلظت نیترات در قسمت شمالی دشت حداکثر است. این مطلب نشان‌دهندة آن‌است‌که منبع غلظت مشخصه‌های مذکور، متفاوت است. نشت کودهای نیتروژنه حاصل از فعالیت‌های کشاورزی، بیشترین نقش را در افزایش آلودگی نیترات داشته و فاضلاب خانگی در بالابردن غلظت کل مادة باقیماندة خشک و سختی کل، مؤثر بوده‌اند.