خداشناسى ودایى

در دین هندویى همه چیز از وداها شروع مى شود، زیرا چنانکه داسگوپتا اشاره دارد، نفوذ و اقتدار وداها درتمامى دوره هاى تاریخى و نزد همه فرق ه هاى هندویى محفوظ مانده است و با آنکه تاریخ دینى هند، از آغاز ،یعنی از زمان تمد ن ودایى تاکنون ، شاهد دگرگونیهای بسیار بوده است ، این آثار همواره اقتدا ر و مرجعیتدینى خود را حفظ کرد هاند.از آنجا که در وداها با نظام دینى و پرستشى یکسان و یکنواخت روبرو نیستیم، ارائ ۀ تصویرى روشن و قطعىاز خداشناسى ودایى نیز امکان پذیر نیست؛ زیرا در وداها ، به ویژه در ریگ ودا، که مجموع ۀ سرودهایىخطاب به خدایان و در ستایش آنها است ، از یک سو، از خدایان متعدّد سخن به میان آمده و در مندل ه هاىمتعدد تعداد آنها 333 و یا 3339 دانسته شده است؛ و از سوی دیگر ، در مندل ۀ دهم به خداىِ یگانه ای اشارهشده است که در مندل ۀ اوّل خدایان متعدّد به منزل ۀ نامهاىِ متعدّد او فرض شده اند . این موضوع اختلافنظرهاى بسیارى را برانگیخت و سبب گردید که دربار ۀ نظام دینى وداها و جایگاه خدا یا خدایان ووجودات مقدّس و برتر در وداها، دیدگاهها و مکاتب مختلفى شکل گیرد . این دیدگاهها از چندگانه پرست ىو طبیع ت پرستى محض تا پرستش خداى یگانه و حتى توحید وجودى را دربردارد . علاوه برآن، خدایان ودایىدر تقسیم بندی های گوناگونی جای می گیرد که مه م ترین و قدیمى ترین آنها، طبق ه بندى سنّتى است که برمبناى آن خدایان به سه طبقۀ خدایان آسمانى، خدایان فضایى و خدایان زمینى تقسیم مى شوند.