«جرم شناسی عصب»؛ رویکردی نوین در تحلیلِ جرایم خشونت آمیزِ اطفال و نوجوانان (با تاکید بر منحنی سن- جرم)

چکیده؛ از مهم‌ترین جرایم موجود در قانون مجازات اسلامی، جرایم خشونت­آمیز است. جرایم خشونت­آمیز طیف گوناگونی از جرایم را در بر می­گیرد که به‌رغم اختلاف­های فراوان، در دارا بودن عنصر «پرخاشگری» با یکدیگر مشترک هستند. برخی از پژوهش­های صورت­گرفته در خصوص منحنی «سن-جرم» اثبات‌کننده‌ی آن است که از میان چهار گروه سنیِ «اطفال و نوجوانان»، «جوانان»، «میان­سالان» و «سالمندان»، گروه سنیِ نخست بیش از سایر گروه­ها در جرایم خشونت­آمیز درگیر می­باشد. در همین راستا، این مقاله بر آن است که با تمرکز بر حوزه­های مطالعاتیِ «آسیب­دیدگی عصبی»، «اختلال کم‌توجهی- بیش­فعالی» و «شیمی مغز» به‌عنوان شاخه­های سه­گانه­ی «فیزیولوژی عصب» به بررسی جرایم خشونت­آمیزِ اطفال و نوجوانان بپردازد، موضوعی که در جرم‌شناسی معاصر تحت عنوانِ «جرم­شناسی عصب» مشهور شده است. هرچند جرم­شناسانِ زیستی در خصوص شیوه­های ارتباط میان اختلال­های عصبی با جرایم خشونت­آمیزِ اطفال و نوجوانان اختلاف‌نظر دارند، اما اکثر آن­ها بر این باورند که میزان اثرگذاری هر یک از حوزه­های سه­گانه­ی فوق، کاملاً «نسبی» بوده و در تعامل با عوامل روانی و اجتماعی معنی پیدا می­کند.