جداسازی مخمر از نان زنبور عسل اپیس ملیفرا و بررسی قابلیت آن در تولید بیوسورفکتانت سوفورولیپید

زمینه و اهداف: بیوسورفکتانت ها ترکیبات آمفی فیلیک، با دو بخش آب دوست و آب گریز درون مولکول هستند که اجازه کاهش کشش سطحی به آن ها را می دهد. بیوسورفکتانت ها نسبت به سورفکتانت شیمیایی دارای مزایای قابلیت تجزیه بیولوژیک، سازگاری با محیط زیست و سمیت کم هستند. یک گروه نوید بخش از بیوسورفکتانت های گلیکولیپیدی سوفورولیپید است که توسط گروهی از مخمرها تولید می گردد. بنابراین هدف این مطالعه جداسازی مخمرهایی از نان عسل است که قابلیت تولید بیوسورفکتانت داشته باشند. مواد و روش کار: در این تحقیق از نان زنبور عسل اپیس ملیفرا نمونه برداری انجام گردید. مخمرها بر روی محیط YMG جداسازی گردیدند. تست همولیز و گسترش نفت جهت غربالگری جدایه های تولید کننده بیوسورفکتانت انجام شد. بیوسورفکتانت تولید شده از طریق کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) و طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR) شناسایی گردید. یافته‌ها: از مجموع 35 جدایه مخمری 10 جدایه قادر به گسترش نفت بودند. جدایه ی12HG بالاترین میزان گسترش نفت را نشان داد. با استفاده از کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) و طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، بیوسورفکتانت گلیکولیپیدی خالص به عنوان سوفورولیپید شناسایی گردید.نتیجه‌گیری: این اولین گزارش از تولید بیوسورفکتانت سوفورولیپید از مخمر در ایران است.