جداسازی، شناسایی و بررسی تأثیر باکتری‌های بومی بر رشد نهال‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.)

باکتری‌هایی که بر رشد و عملکرد گیاه اثرات مثبت دارند و به آنها ریزوباکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) می‌گویند، می‌توانند در احیای نهال‌های جنگلی کمک شایانی کنند. در این تحقیق ابتدا باکتری‌های محلول‌کنندة فسفات از خاک جنگلی یاسوج استخراج شد. از 5 نمونه خاک، 10 جدایۀ حل‌کنندة فسفات جداسازی شد؛ از این میان 2 جدایه که بیشترین توانایی را در انحلال فسفات داشتند، انتخاب و پس از خالص‌سازی با استفاده از روش‌های رنگ‌آمیزی و آزمایش‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند که شامل باکتری‌های Microbacteriumaurantiacum وStreptomyces cinereorectus بودند. سپس به‌منظور بررسی اثر باکتری‌های محرک رشد بر عملکرد نهال‌های بلوط ایرانی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در گلخانة دانشگاه یاسوج انجام گرفت. تیمار آزمایش شامل باکتری‌های محرک رشد در چهار سطح (عدم تلقیح (کنترل)، باکتری M. aurantiacum، باکتری S. cinereorectus و ترکیب این دو باکتری) بود. نتایج تأثیر باکتری‌های محرک رشد بر نهال‌ها نشان داد که کلیة صفات رویشی به‌جز ارتفاع نهال و نسبت وزن اندام هوایی به زمینی تحت اثر سادة فاکتور باکتری معنی‌دار بودند. رویش و عملکرد نهال‌های بلوط ایرانی تلقیح‌شده با کلیة تیمارهای باکتری (M. aurantiacum، S. cinereorectus و ترکیب دو باکتری M. aurantiacum × S. cinereorectus) از نهال‌های شاهد بیشتر بود؛ اما تأثیر ترکیب دو باکتری بر وزنِ تر ساقه و برگ به‌طور معنی‌داری کمتر از تیمار با هر یک از باکتری‌ها بود. به‌طور کلی می‌توان گفت استفاده از کودهای بیولوژیک به‌خصوص باکتری M.aurantiacumبه رشد بیشتر نهال‌ها در سال‌های اول استقرار و در نتیجه موفقیت بیشتر جنگلکاری‌ها کمک می‌کند.