جداسازی ترکیب های گوگردی از بنزین توسط فرایند تراوش تبخیری

Authors

  • افشین پاک تهران، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی شیمی، آزمایشگاه تحقیقاتی فرایندهای جداسازی
  • تورج محمدی تهران، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی شیمی، آزمایشگاه تحقیقاتی فرایندهای جداسازی
  • معصومه تکبیری تهران، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی شیمی، آزمایشگاه تحقیقاتی فرایندهای جداسازی
Abstract:

ترکیب‌ های آلی گوگردی در بنزین هنگام سوختن با تولید SOx موجب آلودگی هوا می ‌شوند. در این پژوهش غشای دو لایه PDMS/PA برای جداسازی گوگرد از بنزین مدل شده (با مخلوط ‌های تیوفن/ نرمال هگزان) توسط فرایند غشایی تراوش تبخیری مورد استفاده قرار گرفت. درمورد اثر غلظت تیوفن (wt.%6/0-4/0)، دمای خوراک (°C50-30)، فشار فراورده‌ی تراوشی (mmHg100-23) و سرعت جریان خوراک (L/h 90-30) بر عملکرد جداسازی تراوش تبخیری پژوهش تجربی انجام شد. از روش تاگوچی برای طراحی سامانه آزمایش ها و اثر پارامترهای فرایندی بر شار تراوشی از غشا استفاده شد. نتیجه ‌های این مطالعه نشان داد که اثر غلظت و سرعت جریان خوراک بر شار تراوشی در مقایسه با اثر دما و فشار فراورده ‌ی تراوشی ناچیز است. با افزایش دمای خوراک، غلظت تیوفن، سرعت جریان خوراک و کاهش فشار فراورده ‌ی تراوشی شار کل افزایش می ‌یابد. با توجه به اهمیت دو پارامتر دما و فشار، اثر این دو پارامتر بر ضریب غنی‌سازی تیوفن بررسی شد. با کاهش دمای خوراک و فشار فراورده‌ی تراوشی ضریب غنی سازی تیوفن افزایش می‌یابد. در شرایط عملیاتی دمای خوراک °C 30  و فشار فراورده‌ی تراوشی mmHg23 می‌توان به بالاترین ضریب غنی‌سازی، 5/1، دست یافت.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

جداسازی محلول فنل-آب توسط تراوش تبخیری

در این تحقیق جزء فنل از محلولش با آب به روش تراوش تبخیری و به کمک غشاء پلی دی متیل سیلوکسان جدا شده است. میزان کارایی غشاء در غلظتهای اندک فنل در آب (از 3% تا 3 درصد وزنی) و در انواع دماهای (35 الی 75 درجه سانتیگراد) و نیز در سرعت های متفاوت( بین 26% و 53% lit/min) مورد بررسی قرار گرفته است. در تراوش تبخیری دو جزیی محلول فنل در آب بیشترین ضریب جداسازی فنل 28/10 و کمترین شار تراوشی 55% kg/m2.h) ...

15 صفحه اول

جداسازی و تغلیظ ایزوبوتانول از محلولهای آبی رقیق با استفاده از فرآیند غشایی تراوش تبخیری

ایزوبوتانول حاصل از فرآیند تخمیر غلظت پایینی دارد و برای مصرف نیاز به جداسازی و خالص سازی می باشد. فرآیندهای جداسازی متعددی برای بازیابی ایزوبوتانول از محیط تخمیر وجود دارد. به منظور جداسازی و تغلیظ ایزوبوتانول از محلول‏های آبی رقیق آن، فرآیند غشایی تراوش تبخیری به کار گرفته شد. بدین منظور، از غشاهای ترکیبی با لایه اصلی پلی دی متیل سیکلوکسان (PDMS) با ضخامت های مختلف برای بازیابی ایزوبوتانول اس...

full text

مدلسازی فرایند تراوش تبخیری

فرآیند تراوش تبخیری یکی از فرایندهای نوین غشائی برای جداسازی حلالهای آلی می باشد که از مزایای عمده آن نسبت به فرایندهای جداسازی سنتی نظیر تقطیر، استخراج و جذب می توان به نداشتن محدودیت های ترمودینامیکی نظیر آزئوتروپ، کاهش مصرف انرژی و آلودگی پایین محیط زیست اشاره کرد. در این تحقیق، مدلسازی فرایند تراوش تبخیری با استفاده از داده های تجربی بدست آمده از جداسازی ایزومرهای زایلن (پارازایلن و اورتوزا...

15 صفحه اول

جداسازی ترکیبات آلی با استفاده از فرایند غشائی تراوش تبخیری با غشاءهای پلیمری

از میان پلیمرهای گوناگون و موارد مختلف تراوش تبخیری آلی، دو پلیمر و ترکیب آنها با یک پلیمر آبدوست دیگر در دو مورد تراوش تبخیری مطالعه شد. پلی لاکتیک اسید (pla) و پلی اتر اتر کتون با گروه کاردو (peekwc)، دو پلیمر بدون هیچ سابقه استفاده در تراوش تبخیری، برای ساخت غشاءهای بدون حفره به روش خشک و با استفاده از کلروفورم به عنوان حلال مورد استفاده قرار گرفتند. این غشاءها در جداسازی مخلوط متانول/mtbe ب...

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 31  issue 1

pages  71- 80

publication date 2012-04-01

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023