تولید آمونیم اورانیل کربنات از آمونیم دی‌اورانات تولید شده از محلول اورانیل فلورید

روشی ساده برای تولید آمونیم اورانیل کربنات (AUC) از محلول اورانیل فلورید، اما مؤثر برای بازیابی اورانیم از پس­آب آمونیم اورانیل کربنات ارایه شد. در این روش، ابتدا اورانیم محلول به شکل آمونیم دی­اورانات (ADU) با بازده %99.99  با آمونیاک رسوب داده شد. سپس بخش اعظم یون‌­های فلوئور با سرریز کردن محلول از روی رسوب از اورانیم جدا شد. آن­گاه با افزودن محلول آمونیم کربنات به دوغاب این رسوب، ترکیب آمونیم اورانیل کربنات با بازده بالا تهیه شد. در ادامه اورانیم موجود در پس­آب آمونیم اورانیل کربنات نیز به شکل آمونیم دی­اورانات با بازده بالا بازیابی شد، به طوری­که غلظت اورانیم در پس­آب به زیر 1 میلی­گرم بر لیتر کاهش یافت. دوغاب آمونیم دی­اورانات حاصل در این مرحله به ظرف واکنش برگشت داده شد و چرخه­‌ی بعد برای تولید آمونیم اورانیل کربنات آغاز شد. در این بررسی اثر غلظت NH4+ ، نسبت مولی CO32-/UO22+ ، دما و غلظت اورانیم در دوغاب آمونیم دی­اورانات بر بازده رسوب­گیری و خواص پودر آمونیم اورانیل کربنات مطالعه شد. نتایج نشان­گر آن است که یون­‌های NH4+تنها بر میزان جداسازی یون­‌های فلوئور و بر بازده تأثیرگذار بود. در مقابل، اثر افزایش غلظت اورانیم در دوغاب آمونیم دی­اورانات بر بازده رسوب آمونیم اورانیل کربنات، و نیز اثر افزایش غلظت اورانیم در پس­آب آمونیم اورانیل کربنات بر بازیابی اورانیم از این پس­آب از مهم­ترین عامل­‌های تأثیرگذار تشخیص داده شدند. در نسبت مولی برابر 8 برای  CO32-/UO22+، افزایش اندازه­‌ی ذرات بلورهای آمونیم اورانیل کربنات با میانگین 121 میکرون بیشینه بود. الگوی پراش پرتو ایکس و ریزنگار الکترونی پودر آمونیم اورانیل کربنات تولید شده مشخصه‌­ی تشکیل ترکیب استوکیومتری آمونیم اورانیل کربنات و پدیده­‌ی بلورینگی بود.