توسعه مدل تصمیم‌گیری گروهی چندشاخصه ریسک-محور برای مدیریت مؤثر حوضه‌ آبریز بر مبنای روش ترکیبی IOWA-CP: مطالعه موردی دشت مشهد

Authors

  • امیرپویان نژادهاشمی دانشیار/ گروه مهندسی کشاورزی و بیوسیستم. دانشگاه ایالتی میشیگان.ایست لنسینگ. میشیگان. 48824. ایالات متحده آمریکا.
  • رضا جاویدی صباغیان کاندیدای دکتری گروه مهندسی عمران/ دانشکده مهندسی. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران.
  • محمدباقر شریفی دانشیار /گروه مهندسی عمران. دانشکده مهندسی. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران.
  • مهدی ضرغامی استاد/دانشکده مهندسی عمران. دانشگاه تبریز. تبریز. ایران.
Abstract:

در سال‌های اخیر حکمرانی و مدیریت نامناسب منابع آب، محدودیت کمی و کیفی و تخصیص نامتعادل این منابع، وضعیت حوضه‌های آبریز را با بحران تأمین آب مواجه ساخته است. بنابراین یکی از اساسیترین چالشهای تصمیم‌گیران، انتخاب شاخصهای نهایی تصمیمگیری و ارزیابی طرح‌های تأمین آب براساس شاخصهای منتخب به‌منظور تعیین طرح اولویتدار در حوضه آبریز است. انتخاب شاخصهای نهایی و طرح برتر، به اولویت‌های تصمیم‌گیران و ریسک تصمیمگیری وابسته است. رویکرد این پژوهش، استفاده از دو نوع ارزیابی ریسک در محاسبه امتیاز و درجه اجماع گروهی به‌منظور انتخاب شاخص‌های نهایی و رتبهبندی طرحها است. در ریسک نوع اول تأمین تعداد شاخص‌ها توسط طرح‌ها، و در ریسک نوع دوم اجماع گروهی تعداد تصمیم‌گیران ارزیابی میگردد. برایناساس، وزنها و درجه‌های اجماع گروهی شاخصهای اولیه توسط عملگر میانگین وزنی مرتب استقرایی و روش برنامهریزی سازشی در حالت‌های مختلف ریسک محاسبه می‌گردند. شاخص‌های نهایی با استفاده از ترکیب مقادیر وزن و درجه اجماع و مقایسه با حد آستانه قابلقبول انتخاب میشوند. در ادامه، طرحهای پیشنهادی با توجه به شاخصهای منتخب ارزیابی میگردند و براساس روش ترکیبی، رتبه‌بندی طرحها از دیدگاه تصمیمگیران در حالت‌های مختلف ریسک مشخص می‌گردد. مدل پیشنهادی در تعیین شاخص‌های نهایی و طرح برتر مدیریت دشت مشهد برای سال 1420 توسعه یافته است. نتایج بیان‌گر وابستگی تعداد شاخصهای منتخب و رتبه طرح‌ها به دو نوع ارزیابی ریسک تصمیم‌گیری است. در مقایسه نهایی طرحها، در تحلیلی مبتنی بر تأمین مهمترین شاخصهای اهداف توسعه پایدار، طرح‌های اولویتدار مشخص گردیدند. توسعه فرآیند تصمیم‌گیری گروهی در این تحقیق برای مدیریت جامع حوضه‌های آبریز کشور پیشنهاد می‌گردد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

درونیابی بارش روزانه حوضه آبریز دشت مشهد

    تخمین روزانه بارش در ایستگاه ‌ها یا نقاط خاص یک ناحیه نیاز اساسی برای پژوهش‌های آب و هواشناسی است. فاصله، تنها وزن روش کلاسیک درونیابی فاصله‌معکوس (IDW) است. اضافه کردن وزن ارتفاع به‌آن منجر به‌روش اصلاحی MIDW می‌شود. چیدمان دو وزن فوق به‌دو صورت قابل انجام است. هدف این مقاله بررسی تاثیر دو چیدمان وزن‌های ارتفاع و فاصله در MIDW<...

full text

درونیابی بارش روزانه حوضه آبریز دشت مشهد

تخمین روزانه بارش در ایستگاه ها یا نقاط خاص یک ناحیه نیاز اساسی برای پژوهش های آب و هواشناسی است. فاصله، تنها وزن روش کلاسیک درونیابی فاصله معکوس (idw) است. اضافه کردن وزن ارتفاع به آن منجر به روش اصلاحی midw می شود. چیدمان دو وزن فوق به دو صورت قابل انجام است. هدف این مقاله بررسی تاثیر دو چیدمان وزن های ارتفاع و فاصله در midw و باتلفیق عملگرهای فازی (بیشینه، کمینه، جمع، ضرب و مجذورمربعات) و ال...

full text

تحلیل پیش بینی گروهی بارش مدل CFSv2 با رویکرد مدیریت منابع آب ( مطالعه موردی: حوضه آبریز سد دز)

پیشرفت و بهبود پیش بینی های عددی ، موجب توجه بیش از پیش برنامه ریزان و بهره برداران سیستم های منابع آب به این اطلاعات شده است. اغلب ارزیابی ها در زمینه پیش بینی های فصلی ، بر مبنای داده های ایستگاهی زمینی و یا داده های شبکه بندی صورت می گیرد. در این تحقیق در راستای ارزیابی عملکرد پیش بینی مدل CFSv2 ،تحلیل‌ها در مقیاس حوضه آبریز انجام شده است و به منظور ایجاد یک سری زمانی با طول دوره مناسب جهت ت...

full text

پیش‌بینی گروهی جریان با استفاده از مدل هیبرید بارش رواناب (مطالعه موردی حوضه آبریز رود زرد)

یکی از مهمترین اطلاعات در بهره­برداری مطلوب از منابع آب، اطلاعات مربوط به پیش­بینی آبدهی در آینده است. دراستفاده از اطلاعات پیش­بینی جریان در نظر گرفتن عدم قطعیت­های موجود از اهمیت به سزایی برخوردار است. پیش­بینی­ گروهی جریان  یکی از روشهایی است که عدم قطعیت پیش­بینی به دلیل عدم اطلاعات دقیق پدیده­های هواشناسی را پوشش می­دهد. هدف از این تحقیق تولید و ارزیابی پیش­بینی گروهی جریان ماهانه برای حوض...

full text

توسعه مدل احتمالاتی زوال بر مبنای توزیع ویبال برای سایش ریل با مطالعه موردی راه آهن محور لرستان

   سامانه های مدیریت نگهداری و تعمیر در چند دهه اخیر مورد توجه صاحبنظران قرار گرفته و در صنایع مختلف بکار گرفته شده است. در راه آهن نیز سامانه مدیریت نگهداری و تعمیر خط آهن جهت بهینه کردن فعالیتها و هزینه های مرتبط با آنها مطالعه و پیاده سازی شده است.  چنین سامانه هایی برای پیش بینی وضعیت آتی خرابی از تکنیکهای مختلفی استفاده کرده اند. در این مقاله ابتدا شاخص خرابی ریل تعریف شده و سپس با بکارگی...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 13  issue 1

pages  1- 20

publication date 2017-05-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023