توزیع فراوانی انواع نزدیک‌بینی و عوامل مرتبط با آن در مراجعان به درمانگاه‌های چشم‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یزد

هدف: تعیین فراوانی انواع نزدیک‌بینی براساس شدت شامل بسیار پایین (تا 1- دیوپتر)، پایین (1- تا 3- دیوپتر)، متوسط (3- تا 6- دیوپتر)، بالا (6- تا 10- دیوپتر) و بسیار بالا (شدیدتر از 10- دیوپتر) و عوامل مرتبط به نزدیک‌بینی در افراد مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های چشم‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یزد طی فروردین 1383 تا شهریور 1384. روش پژوهش: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی افراد مبتلا به نزدیک‌بینی که به علت دید دور ضعیف مراجعه می‌کردند انجام شد. در مجموع 482 بیمار نزدیک‌بین از نظر شدت نزدیک‌بینی مورد معاینه کامل چشم‌پزشکی و رفرکشن شامل سیکلورفرکشن با رتینوسکوپی و اتورفرکتومتری قرار گرفتند. یافته‌ها: بیماران شامل 270 زن (56 درصد) و 212 مرد (44 درصد) با میانگین سنی 7/13±7/27 سال (83-2 سال) بودند. بیش‌ترین فراوانی را افراد 30-20 سال (3/36 درصد) داشتند. میانگین شدت نزدیک‌بینی 16/3±24/3- دیوپتر (25/0- تا 28- دیوپتر) بود. اکثر بیماران درجات پایین (2/44 درصد) یا متوسط (1/33 درصد) نزدیک‌بینی را داشتند و در 2/48 درصد موارد، سابقه خانوادگی مثبت وجود داشت. نتیجه‌گیری: نزدیک‌بینی خفیف و متوسط، بیش‌ترین فراوانی را دارند و اکثر بیماران در محدوده سنی 30-20 سال قرار دارند. سابقه خانوادگی مثبت با افزایش بروز و شدت نزدیک‌بینی همراه است. شدت نزدیک‌بینی، با افزایش سن افزایش می‌یابد ولی با جنس ارتباط ندارد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 13، شماره 2: 180-176.