تنوع ژنتیکی پایین پلنگ ایرانی (Panthera pardus saxicolor) براساس ژنوم NADH5 میتوکندری

بررسی جایگاه تبارشناختی و تنوع ژنتیکی جمعیت‌ها از اهمیت به سزایی در برنامه‌ریزی کارامد به منظور حفاظت از حیات وحش برخوردار است. در این میان، گونه های در معرض خطر انقراض که از آنها بر اثر عوامل مختلف جمعیت‌های لک‌های باقیمانده است، از اولویت خاصی برخوردار بوده و تبیین جایگاه و وضعیت ژنتیکی آنها در برنامه‌ریزی بلندمدت برای حفاظت از آنها مؤثر است. در این مطالعه، پلنگ ایرانی با حوزه انتشار وسیع خود در سرتاسر کشور مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی تبارشناختی و تنوع ژنتیکی پلنگ ایرانی، جایگاه ژن NADH5 در ژنوم میتوکندریایی به طول 550 جفت باز با استفاده از دو جفت آغازگر در 38 نمونه بافت از پلنگ از بیوم‌های مختلف کشور مورد تحلیل قرار گرفت. درمجموع سه هاپلوتایپ شناسایی شد. نتایج این مطالعه عدم تمایز ژنتیکی مکانی پلنگ‌ها را در سرتاسر کشور و حتی فراتر از آن در حوزه پراکنش پلنگ ایرانی در مرکز و غرب آسیا نشان داد. بر اساس یافته‌ها، پلنگ ایرانی در مقایسه با سایر زیرگونه‌های پلنگ یا برخی گوشتخواران بزرگ جثه ایران، از تنوع ژنتیکی پایین‌تری برخوردار است. نتایج این مطالعه نشان دهنده اهمیت و ضرورت ارتقای حفاظت در حوزه پراکنش هاپلوتایپ اختصاصی زاگرس به منظور پیشگیری از انقراض آن است.