تنوع ژنتیکی جمعیت نزد گونه های جنس Rattus در شهر تهران
Authors
Abstract:
رت ها امروزه از یک طرف مدل آزمایشگاهی بسیار مهمی به حساب می آیند و از طرف دیگر یک آفت بسیار مهم و بالقوه خطرناک می توانند باشند. مطالعه در مورد رت ها بخصوص برای شناسایی آنها، ژنتیک جمعیت شان و جغرافیای تکاملی آنها با استفاده از روش های مورفولوژیک و بالاخص مولکولی یک ضرورت است. این پژوهش با هدف شناسایی و بررسی ژنتیک رت های کلان شهر تهران با استفاده از ژنوم میتوکندری در ناحیه D-Loop انجام گرفت و نتایج آن نشان داد که در شهر تهران فقط گونه های رت سیاه و قهوه ای وجود دارد. از میان 229 نمونه فقط یک نمونه رت سیاه و در بین رت های قهوه ای نیز دو زیرگونه احتمالی کاملا متفاوت تشخیص داده شد. نتیجه آنالیزهای ژنتیک جمعیت و دموگرافیک نشان داد که این جانوران دارای تنوع ژنتیکی خیلی پایینی هستند و دو گروه متفاوت با زمان مختلفی وارد ایران شده اند: ورود گروه اول که جدیدتر است حدود 700 و گروه قدیمی 5600 سال پیش تخمین زده شد. داده ها همچنین نشان داد که جمعیت رت های تهران در حال رشد و افزایش حجم است ولی در گذشته کنترلهای خوبی انجام شده است. مناطقی از تهران مثل 18، 19،13، 12، 9، 4 و 1 دارای جمعیت با تنوع ژنتیکی خیلی بیشتری از رت ها هستند و میتوانند محل اصلی کلنی ها باشند.
similar resources
تنوع ژنتیکی جمعیت نزد گونه های جنس rattus در شهر تهران
رت ها امروزه از یک طرف مدل آزمایشگاهی بسیار مهمی به حساب می آیند و از طرف دیگر یک آفت بسیار مهم و بالقوه خطرناک می توانند باشند. مطالعه در مورد رت ها بخصوص برای شناسایی آنها، ژنتیک جمعیت شان و جغرافیای تکاملی آنها با استفاده از روش های مورفولوژیک و بالاخص مولکولی یک ضرورت است. این پژوهش با هدف شناسایی و بررسی ژنتیک رت های کلان شهر تهران با استفاده از ژنوم میتوکندری در ناحیه d-loop انجام گرفت و ...
full textتنوع کاریوتیپی در گونه های جنس ارغوان در ایران
گیاه ارغوان (Cercis) متعلق به خانواده Caesalpinaceae است. دو گونه از این جنس به نامهای C. siliquastrum, C. griffithii در ایران حضور دارند. در این پژوهش 4 جمعیت از گونههای C. siliquastrum (1 جمعیت) و C. griffithii (3 جمعیت) مورد مطالعه سیتوژنتیکی قرار گرفت و پارامترهای کروموزومی در هر جمعیت بررسی شد. کلیه جمعیتها با عدد پایه کروموزومی 7n= دیپلوئید و دارای فرمول کاریوتایپی 14x=2n =2 بودند.
full textبررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های گونه Thymus eriocalyx با استفاده از مارکر مولکولی RAPD
جنس .Thymus L یکی از بزرگترین جنس های خانواده نعنا و گیاهان آروماتیک است. گیاهان این جنس به دلیل دارا بودن اسانس های روغنی ارزش تجاری دارند. گونه Thymus eriocalyx یکی از گونه های این جنس است که انحصاری فلات ایران است. به منظور بررسی های مولکولی در افراد جمعیت های گونه Thymus eriocalyx در ایران، 10 رویشگاه در استانهای لرستان، مرکزی، همدان، کرمانشاه و کردستا...
full textبررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت های بومی گلرنگ ایران
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی برای عملکرد و اجزای آن و برخی از صفات فنولوژیکی، ارزش غذایی و نیز برخی صفات کیفی در جمعیتهای بومی گلرنگ ایران، آزمایشی با 121 ژنوتیپ در سال 1376 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران واقع در کرج در قالب طرح لاتیس ساده اجرا شد. 12 رقم خارجی نیز جهت مقایسه با ژرم پلاسم داخلی در آزمایش گنجانده شد. در این طرح، 14 صفت کمّی و 6 صفت کیفی ارزیابی شد. تجزیه واریانس دا...
full textتعیین تنوع ژنتیکی سه گونه از جنس کارا در ایران با استفاده از تکنیک رپید
تمایز گونهها در خانواده کاراسه عموما بر پایه صفات ریختشناسی است، ولی این صفات تحت تاثیر خصوصیات محیطی قرار میگیرند. جنس کارا شامل تعداد زیادی گونه میباشد که تغییرپذیری مورفولوژیکی زیادی را از خود به نمایش میگذارند. تکنیک مولکولی رپید برای تعیین تنوع ژنتیکی در سه گونه از جنس کارا در ایران مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه پنج پرایمر استفاده شدند. لوکوسهای مختلفی برای 17 نمونه از گونه...
full textتنوع ژنتیکی جمعیت های گونه onobrychis caput-galli در ایران بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی گونه یک ساله onobrychis caput-galli،دوازده جمعیت موجود در بانک ژن گیاهی ملی ایران در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 89-1388 براساس صفات مورفولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس داده ها اختلاف معنی داری را بین جمعیت ها (p<0.01) از نظر کلیه صفات مورد مطالعه نشان داد که بیانگر و...
full textMy Resources
Journal title
volume 28 issue 2
pages 223- 236
publication date 2015-08-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023