تفکرات پسااستعماری در اشعار محمد فیتوری و لنگستون هیوز

در قرن‌های نوزدهم و بیستم، مسألة تبعیض نژادی و قومیتی از مهمترین جریاناتی بود که بر اثر آن سیاه‌پوستان آفریقا و آمریکا از متن جامعه رانده شدند. به دنبال آن، جنبشی ضد استعماری تحت لوای تفکرات پسا‌استعماری ظاهر شد که به شدت علیه تبعیض نژادی به مبارزه برخاست. در این میان ادبا و شعرا نیز علیه تفکرات نژادپرستانه و استعمارگرایانه به پاخاستند که از آن جمله می توان به «محمد فیتوری» و «لنگستون هیوز» اشاره نمود. تحقیق حاضر به جهت تقارب فکری این دو شاعر در حوزة پسااستعماری بر مبنای روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است. از خلال بررسی‌های انجام شده می‌توان گفت: این دو شاعر اگر چه در اصول اصلی و کلّی خود علیه تبعیض نژادی مشترک بوده و یک موضع دارند، امّا با این حال در بسیاری از جهات نیز با یکدیگر تفاوت دارند؛ به عنوان نمونه فیتوری با لحنی خشن‌تر از هیوز، علیه استعمار می‌تازد؛ در حالی که هیوز با لحنی آرام‌تر علیه استعمار، شعر می‌سراید