تغییرات هیستومرفولوژیک غده تیروئید موش سوری متعاقب تجویز طولانی مدت مرفین

. زمینه و هدف: گزارشات ضد و نقیضی در مورد اثرات مرفین بر غده تیروئید وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر استفاده طولانی مدت مرفین بر وزن بدن، وزن غده تیروئید و تغییرات هیستومورفولوژیک غده تیروئید موش سوری در مراحل مختلف رشد طراحی و اجرا شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 150 سر موش سوری ماده نژاد Balb/c با سن دو هفته، به صورت تصادفی به سه گروه مساوی و در مرحله بعد موش ها در هر گروه به چهار زیر گروه تقسیم شدند. زیر گروه اول (زیر گروه شاهد 5 =n) فقط آب، زیر گروه دوم (زیر گروه شم 5=n) آب و mg/ml5 شکر، زیر گروه سوم (زیر گروه تجربی یک 20 =n) mg/ml04/0 مرفین و mg/ml5 شکر و زیر گروه چهارم (زیر گروه تجربی دو 20 =n) mg/ml 4/0 مرفین و mg/ml5 شکر به صورت خوراکی دریافت کردند. گروه اول و دوم 21 روز و گروه سوم 63 روز مرفین مصرف کردند. داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA و تست تعقیبی Tukey در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: مصرف مزمن مرفین در هر دو غلظت باعث کاهش چشمگیر وزن بدن موش ها در زیر گروه های دوم و سوم و همچنین وزن تیروئید در زیر گروه های اول و دوم شد (05/0>P). مطالعات هیستومرفولوژیک آشکار کرد که مصرف مزمن مرفین باعث افزایش اندازه و شکل سلول های فولیکولی در تیروئید شده است؛ افزون بر این شکل فولیکول های غده در زیر گروه های تجربی تغییر کرده و حاوی مقادیر کمی کلوئید در مقایسه با زیر گروه های شم و شاهد شده است. نتیجه گیری: مصرف مزمن مرفین می تواند علاوه بر وزن بدن و وزن تیروئید، ساختمان و فعالیت تیروئید را نیز تحت تأثیر قرار دهد.