تعیین عوامل انگیزشی ساکنین بافت فرسوده شهر شیراز برای مشارکت دربهسازی و نوسازی آن

امروزه مشارکت مردم در نوسازی بافت فرسوده شهرها به عنوان مهم‌ترین عامل موفقیت درمدیریت شهری محسوب می‌شود. بدیهی است که مشارکت مردم در نوسازی بافت فرسوده، نیازمند وجود انگیزه‌های لازم ساکنین است و وجود انگیزه‌های لازم مستلزم متقاعد‌شدن آنها در این کار می‌باشد. متقاعد‌شدن نیز نیازمند گفتگو و انعطاف‌پذیری ساکنین می‌باشد و طبیعتاً گفتگو و انعطاف‌پذیری مستلزم شناخت عوامل انگیزشی مردم در مشارکت می‌باشد. مقاله حاضر حاصل پژوهشی است که در خصوص تعیین عوامل انگیزشی مشارکت مردم در بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهرشیراز انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به‌لحاظ روش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و گردآوری داده‏ها به شیوه پیمایش صورت گرفته است. ابزار سنجش این پژوهش پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط صاحب‏ نظران مدیریت شهری مورد تأیید قرار گرفت. نمونه آماری تحقیق شامل 400 نفر از ساکنین محله‌های مختلف منطقه تاریخی و فرهنگی شهر شیراز است. پرسش اصلی این پژوهش عبارت بود از این که مهمترین عامل انگیزشی مردم برای مشارکت در بهسازی و نوسازی بافت چیست؟ یافته‏های پژوهش نشان می دهد که از بین عوامل انگیزشی، عامل محله به خصوص علاقه به بهتر شدن محله و بالا رفتن امنیت آن از سایر انگیزه‏ها تاثیر بیشتری بر مشارکت داشته است. با بررسی عوامل فردی مشخص شد که سن و نوع جنسیت فرد بر بالا رفتن مشارکت تاثیر دارد.