تعیین شیوع واریس پا در پرستاران و برخی عوامل مرتبط با آن

چکیده مقدمه: وریدهای واریسی اندام تحتانی به طور متداولی در جمعیت عمومی رخ می‌دهد. در این میان وضعیت‌های بدنی حین کار و شرایط شغلی از جمله عوامل خطر مهمی هستند که موجب افزایش شیوع واریس می‌شوند. از جمله این وضعیت‌ها ایستادن‌های طولانی مدت و حالت‌های جسمی خسته‌کننده هستند که در حرفه پرستاری اجتناب‌ناپذیرند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط شیوع واریس پا با عوامل شغلی و دموگرافیک در پرستاران می‌باشد. روش: در این مطالعه تحلیلی - مقطعی، 203 نفر از پرستاران بیمارستان‌های دولتی آمل به روش سرشماری در سال 1388 مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه‌ها پس از پر کردن پرسشنامه و بر اساس معیار CEAP (یافته بالینی، علت شناسی، یافته آناتومیکی، پاتوفیزیولوژی) معاینه شدند. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های مجذور کای، فیشر و t تست مستقل در سطح معناداری 05/0p< تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: 145نفر از پرستاران زن بودند و میانگین سنی افراد 2/34 سال و 9/40% آن‌ها دارای اضافه وزن بودند. 150نفر (9/73%) نمونه‌ها مبتلا به درجه‌های مختلف واریس بودند. ارتباط معناداری بین جنس (03/0=p)، انجام ورزش (001/0=p)، عادت اجابت مزاج، (005/0=p) و سابقه خانوادگی واریس (01/0=p)، سن (04/0=p)، وزن (01/0p