تعیین تأثیر متغیرهای جمعیت شناختی بر سطح سلامت روان در بازنشستگان نیروهای مسلح

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر متغیرهای جمعیت شناختی بر سطح سلامت روان در بازنشستگان نیروهای مسلح انجام شده است. روش: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، جامعه مورد مطالعه، کارکنان نیروهای مسلح بازنشسته در تمامی استان‌های کشور (31 استان) بودند. تعداد 5265 نفر به نسبت افراد بازنشسته در هر استان به‌صورت نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. پرسشنامه سلامت روان GHQ توسط افراد تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و همبستگی انجام شد. یافته‌ها: در این پژوهش 4422 مرد (88/4 درصد) و 843 زن (8/6 درصد) شرکت داشتند که میانگین سنی آنها 55/45 سال بود. بین میانگین نمره کل اختلالات روانِی در بازنشستگان مرد و زن تفاوت معناداری وجود نداشت (0/499=P). نتایج نشان داد که تأثیر متغیرهای جمعیت شناختی (سن، تحصیلات، وضعیت اشتغال، وضعیت مسکن و وضعیت اقتصادی) بر اختلالات روان آزمودنی‌ها به‌صورت مستقیم از نظر آماری معنادار بود (0/01>P). همچنین در مجموع 13 درصد واریانس اختلالات روان آزمودنی‌ها توسط متغیرهای جمعیت شناختی (سن، تحصیلات، وضعیت اشتغال، وضعیت مسکن و وضعیت اقتصادی) تبیین گردید. نتیجه گیری: بر اساس پژوهش حاضر می‌توان گفت که متغیرهای جمعیت شناختی (سن، تحصیلات، وضعیت اشتغال، وضعیت مسکن و وضعیت اقتصادی) بر سطح اختلالات روان‌شناختی بازنشستگان مؤثر هستند. از این رو با توجه به اهمیتی که بازنشستگان به‌عنوان نیروهای فکری کشور دارند، لازم است در کنار بهره‌مندی از توانمندی‌های آنان، آسیب‌های روانی ناشی از دوران بازنشستگی را با تدوین برنامه‌هایی در دوره خدمت و قبل از بازنشستگی، کاهش داد.