تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش In vivo
Authors
Abstract:
از سه منطقه عمده کاشت ذرت دانه‌ای در استان کرمان (شهرستان‌های جیرفت، کهنوج و بافت) از بقایای ذرت نمونه برداری به عمل آمد. مقدار نمونه‌ها به حدی بود که جهت مصرف اختیاری و قابلیت هضم کفایت می‌نمود. پس از خرد کردن نمونه‌ها توسط دستگاه علوفه خرد‌کن از هر نمونه مجدداً نمونه‌برداری گردید. به منظور جبران کمبود پروتئین خام بقایای ذرت دانه‌ای از کنجاله پنبه دانه در حد تامین احتیاجات نگهداری استفاده گردید تا نیتروژن مورد نیاز میکروارگانیزمهای شکمبه تامین گردد. جهت تعیین مصرف اختیاری و ضرائب هضمی ترکیبات خوراک از سه جیره خوراک بقایای ذرت سه شهرستان (بافت، جیرفت و کهنوج) توام با کنجاله پنبه دانه و یک جیره کاه گندم توام با کنجاله پنبه دانه و یک جیره کاه گندم (به‌عنوان ماده خشبی رایج در منطقه) که جمعاً پنج جیره متفاوت می‌شوند، استفاده شد. این جیره‌ها بر روی گوسفند نر بومی با 4 تکرار (4 راس در هر جیره) مورد استفاده قرار گرفت و دام‌ها بطور انفرادی در قفس متابولیک تغذیه شدند. پس از جدا نمودن تاثیر کنجاله پنبه دانه از خوراک بقایای ذرت دانه‌ای میانگین قابلیت هضم ظاهری ترکیبات این خوراک (بقایای ذرت دانه‌ای) به شرح ذیل مشخص گردید: ماده خشک 065/0± 1/43% ، پروتئین خام 07/0 ±6/59% ، خاکستر خام 102/0± 3/32% ، فیبر خام 125/0 ±8/35% ، NFE092/0± 5/89%، چربی خام277/0±8/34%، ADF 106/0 ± 5/28%، NDF096/0 ± 5/38%، انرژی126/0 ± 2/44%، ماده آلی 068/0± 9/51. جهت جلوگیری از مصرف انتخابی بقایای ذرت دانه‌ای و کنجاله پنبه دانه توسط دام جیره‌های خوراکی بصورت حبه شده در اختیار دام‌ها قرار گرفتند. میانگین مصرف اختیاری در مورد سه تیمار به شرح زیر مشخص گردید: تیمار 1: 235/1 ، تیمار 2: 063/1 ، تیمار 3: 286/1 کیلوگرم در روز و میانگین مجموع مواد مغذی قابل هضم بقایای ذرت دانه‌ای(TDN) نیز به شرح زیر مشخص گردید: تیمار 1: 61/52، تیمار 2: kg/d 95/59 و تیمار 3: 29/47 درصد. بین کلیه تیمارها از نظر قابلیت هضم مجموع مواد مغذی قابل هضم، چربی خام، عصاره عاری از ازت (NFE)، خاکستر خام و پروتئین خام اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. اما از نظر قابلیت هضم سایر مواد مغذی همچون مواد آلی، انرژی، دیواره سلولی عاری از همی سلولز، دیواره سلولی، فیبر خام و ماده خشک اختلاف معنی‌دار مشاهده شد(5% p>).
similar resources
تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش in vivo
از سه منطقه عمده کاشت ذرت دانه ای در استان کرمان (شهرستان های جیرفت، کهنوج و بافت) از بقایای ذرت نمونه برداری به عمل آمد. مقدار نمونه ها به حدی بود که جهت مصرف اختیاری و قابلیت هضم کفایت می نمود. پس از خرد کردن نمونه ها توسط دستگاه علوفه خرد کن از هر نمونه مجدداً نمونه برداری گردید. به منظور جبران کمبود پروتئین خام بقایای ذرت دانه ای از کنجاله پنبه دانه در حد تامین احتیاجات نگهداری استفاده گردید...
full textتعیین ارزش غذایی دانه لوبیا چشم بلبلی استان همدان به روش in vivo و ترکیب شیمیایی بوته آن
در این تحقیق ترکیب شیمیایی بوته و دانه لوبیا چشم بلبلی به روش تجزیه تقریبی وضریب قابلیت هضم ماده خشک ومواد مغذی دانه لوبیا چشم بلبلی با استفاده از حیوان زنده مورد بررسی قرار گرفت.بدین منظور در سه منطقه ملایر،همدان و اسدآباد سه مزرعه(هر منطقه یک مزرعه)انتخاب شدند.طول و ترکیبات شیمیایی بوته لوبیا چشم بلبلی در سه مرحله شروع گلدهی ،گلدهی کامل و دانه بستن برای هر سه مزرعه تعیین گردید.در هر سه مزرعه ...
full textتعیین ارزش غذایی دانه لوبیا چشم بلبلی استان همدان به روش in vivo و ترکیب شیمیایی بوته آن
در این تحقیق ترکیب شیمیایی بوته و دانه لوبیا چشم بلبلی به روش تجزیه تقریبی وضریب قابلیت هضم ماده خشک ومواد مغذی دانه لوبیا چشم بلبلی با استفاده از حیوان زنده مورد بررسی قرار گرفت.بدین منظور در سه منطقه ملایر،همدان و اسدآباد سه مزرعه(هر منطقه یک مزرعه)انتخاب شدند.طول و ترکیبات شیمیایی بوته لوبیا چشم بلبلی در سه مرحله شروع گلدهی ،گلدهی کامل و دانه بستن برای هر سه مزرعه تعیین گردید.در هر سه مزرعه ...
full textتعیین قابلیت هضم میوه کهور (Prosopis Juliflora) به روش Ivivo و تجزیه پذیری دانه و میوه کهور به روش Insitu
کهور(Prosopis Juliflora)، از درختان مقاوم به خشکی می‌باشد که کشت آن در مناطق جنوب کشور گسترش یافته، علاوه بر جلوگیری از فرسایش خاک و تثبیت شن های روان، میوه آن را می توان در تغذیه دام استفاده نمود. میوه این درخت شبیه لوبیا است و دارای 18 الی20 دانه می‌باشد. میوه کهور دارای ارزش غذائی بالایی بوده که پس از رسیدن، به صورت خشک بر روی زمین می ریزد. دراین تحقیق قابلیت هضم میوه کهور به روش Invivo ب...
full textMy Resources
Journal title
volume 3 issue 12
pages 59- 64
publication date 2014-10-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023