تعالی حرفه‌ای پرستاران: اثر متقابل مدیریت استعداد و رفتارهای فرانقش حرفه‌ای

مقدمه: بهبود و پیشرفت هر سازمانی مستلزم بهبود مستمر کارکنان و شرایط و محیطی است که عملکرد کارکنان را غنی می‌سازد. دانش، خمیر مایه اصلی سازمان دانش مدار است و این کارکنان متعالی هستند که توان تبدیل دانش به محصولات و خدمات متعالی را دارند. وجود کارکنان متعالی و تعالی سازمانی لازم و ملزوم یکدیگرند. پرورش انسان خودساخته و متعالی، اولین و کلیدی‌ترین گام در یک سازمان متعالی است. زیرا این انسان متعالی است که می‌تواند فرهنگ، سیستم، مدیریت و در نهایت خدمت متعالی را خلق نماید. بنابراین لازم است تا فرآیند تعالی حرفه‌ای به صورت نظام‌مند کشف و تبیین گردد. لذا در این مطالعه که با هدف تبیین فرآیند تعالی حرفه‌ای در پرستاران و به کمک نظریه بسترزاد طراحی و انجام شده، عوامل مؤثر و نیز زمینه شکل‌گیری چنین رفتارهایی، کشف و تبیین گشته است. روش: این پژوهش از نوع کیفی و با رویکرد گراندد تئوری Corbin and Strauss نسخه 2008 انجام شده است. شرکت‌کنندگان در پژوهش از میان پرستاران و از رده‌های مختلف بودند که به صورت مبتنی بر هدف، گلوله برفی و تئوریک انتخاب شدند. روش جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه عمیق نیمه ساختاری بوده است. در این مطالعه نوزده مصاحبه با پانزده شرکت‌کننده انجام شده که پس از پیاده‌سازی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها و انجام مقایسات مداوم به منظور تراکم مفهومی، در نهایت منجر به استخراج طبقات یا درون‌مایه‌هایی شد که فرآیند تعالی حرفه‌ای را نشان می‌داد. در این مطالعه طبقات اصلی شامل: رفتارهای فرانقش حرفه‌ای، بینش راهبردی حرفه‌ای و مدیریت استعدادهای حرفه‌ای می‌باشند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از ﻣﺘﻔــﺎوت ﺑـــﻮدن رفتارهای پرستاران متعالی از دیگر پرستاران و ویژگیﻫــﺎی ﺧـﺎص آن‌ها در شرایط موجود اﺳـﺖ. بروز رفتارهای فرانقش، مانند هر رفتار دیگری، نیازمند ترغیب و تشویق می‌باشد. در این میان نقش مدیران حایز اهمیت است. آنان باید با وضع سیاست‌ها و راهبردهای مناسب، در جهت شکوفا نمودن رفتارهای فرانقش در پرستاران تلاش نموده و از این طریق زمینه ارتقای کیفیت خدمات پرستاری را فراهم نمایند.